مطالعه تحلیلی و عددی جهت دهی بردار پیشران به روش سیال غیر همراستا
به صورت ورد ودر 150صفحه
جهت دهی بردار پیشران سیالی به عنوان یک تکنولوژی مهم برای عملکرد بالا وسایل نقلیه هوایی پدیدار شده است. این تکنولوژی می تواند قدرت مانور هواپیما را با تغییر جریان نازل و انحراف آن از جهت محوری خود بهبود بخشد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیرات جریان مکشی ثانویه در جریان اصلی خروجی از یک موتور جت کوچک که با یک داکت استوانه ای شکل و یک شیپوره واگرا یکپارچه شده است، و همچنین بررسی اثر پارامترهای سیالی و هندسی و ارزیابی عملکرد جهت دهی بردار پیشران سیالی می باشد. مطالعات عددی و تحلیلی جهت دهی بردار پیشران برای اولین بار به صورت جریان غیر همراستا بر روی این نازل انجام شد و سپس یک سری از تحقیقات و بررسی ها در جهت بهینه¬سازی هندسی با کمک تحلیلهای عددی انجام شد. محاسبات عددی برای شرایط مختلف جریان با و بدون مکش جریان ثانویه و در ارتفاع های متفاوت شکاف ثانویه و شعاع های انحنای متفاوت کولار بررسی شده است. شبیه سازی عددی جریان نازل با حل معادلات ناویر استوکس انجام شده است، و پارامترهای ورودی به منظور مطابقت بیشتر با شرایط تجربی تنظیم شده اند. این مطالعات در نرخ جریان جرمی اولیه و فشارهای مکشی متفاوت برای سه ارتفاع شکاف ثانویه 1، 5/1 و 2 میلیمتر و سه شعاع انحنای کولار 106، 120 و 300 میلیمتر و زاویه قطع کمان 42 درجه بررسی شده است. اثر این پارامترهای سیالی و هندسی در جهت دهی بردار پیشران و عملکرد نازل بحث شده است و نتایج نشان می دهد که این پارامترها اثر مستقیم بر عملکرد جهت دهی و کنترل بردار پیشران دارند. در مطالعات تحلیلی دو روش نوین توسعه یافته به منظور تحلیل بهتر این پدیده در شیپوره ارائه گردیده است. درروش اول با در نظر گرفتن یک حجم کنترل و مطابق با قوانین ممنتوم خطی و یک سری فرضیات روابط ساده شده‌ای توسعه داده شده است و در روش دوم تحلیل این پدیده با استفاده از معادلات حرکت جریان بر روی دیواره های موج دار یا سینوسی تحقق پیدا کرده است.
مطالعه تحلیلی و عددی جهت دهی بردار پیشران به روش سیال غیر همراستا