لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 33
بسم الله الرحمن الرحیم
فهرست
میزان ارزش هنر به تصویر کردن عوالم غیبی است
معرفی هنر
آموزش آکادمیک هنر
بی مهری آموزش و پرورش به مقوله هنر
آموزش هنر و چالش‌های پیش رو
چکیده
منابع
میزان ارزش هنر به تصویر کردن عوالم غیبی است
قرآن کریم می‌فرماید «هیچ چیزی در عالم هستی وجود ندارد مگر آنکه مخزن آن پیش ماست» یعنی ما به قدر معلوم فرو می‌فرستیم و ظاهر می‌کنیم به قدر معلوم. بنابراین هنر یعنی ظهور غیبت به اندازه معین. در توصیف هنر و زیبایی بسیار صحبت شده و تعاریف ارائه شده اما هیچ کدام عامه‌پسند نبوده و نیست و یک تعریف جامع که همه مردم و متفکران در سراسر جهان آن را بپذیرند وجود ندارد
دلیل این است که هنر از انسان است و انسان هم خود یک هنر است. آیا از انسان می‌توانیم یک تعریف جامع و کامل ارائه کنیم؟ خود انسان هنر است، هنر خدا. خود خداوند هم از آفرینش انسان بعنوان هنر یاد کرده، خداوند در آیه «فتبارک الله احسن الخالقین» شگفتی عجیبی را بیان می‌نماید. خداوند خودش را تحسین می‌نماید و به خودش تبریک می‌گوید. در نتیجه آفرینش انسان هنر است و هنر هم از انسان است. در کائنات جز انسان هیچ موجود هنرمندی را نمی‌توانیم بیایم.
اسما خداوند بسیارند و متنوع اما خداوند هرگز صراحتاً خود را هنرمند خطاب ننموده است. به ازا هر صفتی که در اسما خداوند موجود است یک مابه‌ازا در این جهان وجود دارد. علما مظهر علم ذات حق هستند، پادشاهان مظهر قدرت و هنرمندان هم مظهر بدیع بودن خداوند هستند. واژه مترادف بدیع در فارسی نوآوری بیان شده است. خداوند نوآوری دارد. خداوند انسان را آفرید. انسان ابداع خداوند است و خود انسان هم بدیع و مبدع است. صفت ذاتی انسان ابداع است. آیا تاکنون اندیشیده‌ایم که چه ویژگی در انسان است که مظهر اسم بدیع است؟
انسان به حیث صفت وامدار صفات خداوند است یعنی همان کمال تجلی و تجلی کمال. هم حیث رحمت خداوند و هم حیث قهار در آفرینش انسان به کار رفته است، به بیانی انسان همه صفات خدای بزرگ را منعکس میکند. قهار جبار، رحیم، کریم، ستار، عالم، قادر و.... همگی در وجود انسان‌ها نهاده شده اند. واقعاً در هستی چه چیزی است که در انسان نیست؟
بان انسان، هستی را تعیین میکند و این یعنی مرزهای هستی زبان ما است. ما همه چیز را منعکس می‌کنیم در این جا یک تقابل وجود دارد و آن این که ما هم فرشته هستیم و هم شیطان. هم رحیم هستیم و هم جبار، هم شقی هستیم و هم سعید. حال ظهور این صفات در افراد مختلف متفاوت است. با این تقابل عوالم انسانی بسیار وسیع و گسترده میشود.
هنر بررسی و آفرینش آنچه که هست نیست بلکه بررسی و خلق چیزهایی است که می‌تواند باشد، اما نیست. میزان ارزش هنر این است که بتواند عواملی را که اکنون نیستند تصویر کند. برای مثال نقاشی «پیکاسو» چیزهایی را تصویر میکند که اکنون وجود ندارد. ولی من هنر ناشناس احساس می‌کنم اگر به صورتی گنگ رنگ‌ها را روی بوم بپاشم کار «پیکاسو» را انجام دادم. اینها عوالم گوناگون انسان هستند. آیا شما میتوانید عالم را منهای هنر تصویر کنید؟ شاید بتوان تصویر کرد اما من حاضر به زیستن در آن عالم نیستم.
هنر هر کس براساس ارتباطش با مخازن غیب است. همه ما خفیه و زوایای غیبی داریم. حتی گاهی انسان از خفیه‌های غیب وجودش آگاهی ندارد. برای مثال از عالم غیبت هنری روی قلم شما می‌آید و شما آن را در جهان واقع می‌نگارید. همه ما به جهان غیب متصل هستیم. اگر کسی آمادگی داشته باشد می‌تواند با دستمایه قرار دادن هنری که از جهان غیب آمده، از طریق یک رابطه دو سویه به جهان غیب بازگردد.
هنرمند با تنزیه می‌تواند خود را آماده پذیرش ذخیره غیب برای خلق اثر کند. هنرمند هرچه آراسته‌تر باشد، هنرش ناب‌تر است. یکی از تعاریف هنر این است که زوائد زدوده شود. برای مثال در مجسمه «داوود» اثر «میکل آنژ» تمام زوائد یک تکه سنگ زدود شده و آن چیزی که باید باقی بماند مانده است.
دانلود مقاله و تحقیق معرفی هنر 37 ص
