دانلود تحقیق بررسی قوانین کیفری ایران در امر پوشش مردم 32ص

اختصاصی از نیک فایل دانلود تحقیق بررسی قوانین کیفری ایران در امر پوشش مردم 32ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 36

بررسی قوانین کیفری ایران در امر پوشش مردم

چکیده

یکی از مبادی ورود دولتها در گذشته، نحوه پوشش افراد جامعه بود. این دخالت گاه برخاسته از اقتدار‌گرایی دولت و گاه ناشی از تفکر دینی بوده است. در ایران حکومت پهلوی با دو مصوبه و یک فرمان، دخالت در نحوه پوشش مردم را بنیان گذاشت. اساسنامه لباس رسمی ماموران کشوری و قانون متحدالشکل نمودن البسه اتباع ایران که هر دو در سال ۱۳۰۷ شمسی به تصویب رسید، به ترتیب وضعیت پوشش ماموران رسمی دولت و اتباع ذکور ایران را مورد توجه قرار داد. همچنین فرمان کشف حجاب در سال ۱۳۱۴ سعی در زدودن حجاب زنان ایران و همراه نمودن آنان با ظواهر تمدن اروپایی داشت.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی، قانونگذار با سه مصوبه پوشش افراد جامعه را مورد توجه قرار داد. قانون تعزیرات سال ۱۳۶۲، قانون نحوه رسیدگی به تخلفات و مجازات فروشندگان لباسهایی که استفاده از آنها در ملا عام خلاف شرع است یا عفت عمومی را جریحه‌دار می‌کند مصوب ۱۳۶۵، دو مصوبه‌ای است که گفتمان کیفری در این زمینه را برگزید و متعاقباً تبصره ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۷۵ با حذف مجازات حبس از ماده ۱۰۲ و تبدیل آن به جریمه، به تخفیف صبغه کیفری بدحجابی روی آورد.

در نقد و بررسی گفتمان کیفری قانونگذار ایران در ارتباط با پوشش مردم باید گفت دخالت حکومت، و نظارت و کنترل در این حوزه فی نفسه پسندیده است؛ اما باید با توجه به ارزش و کرامت والای انسان صورت گیرد و به موازات آن، ارتقای زمینه‌های فرهنگی در جهت پذیرش قانون و انطباق آن با قواعد رفتاری مورد توجه قرار گیرد. اجرای قانون پس از تصویب آن، ضمن اعـتبار بخشیدن به مفاد آن، احترام عموم به بایدها و نبایدهای مندرج در قانون را به دنبال خواهد داشت.

واژگان کلیدی

لباس، کیفر، حکومت ایران، حجاب، قانون

افزایش دخالت دولتها در امور خصوصی، شخصی و سلیقه‌ای افراد، گاه ناشی از تمایل دولتها به نشان دادن اقتدار خود، و گاه برخاسته از تفکر و ایدئولوژی آنهاست؛ تا به این طریق به ورود ایدئولوژی در عرصه عمل دست یابند. نحوه پوشش افراد جامعه یکی از حوزه‌های ورود دولتهاست که در قرون گذشته به آن توجه شده است. به عنوان مثال می‌توان به قانونی که پارلمان انگلیس در سال ۱۷۷۰م در خصوص پوشش زنان مقرر داشت، اشاره نمود که مطابق آن هر زنی در هر سن، مقام، شغل و مرتبه، چه باکره و دوشیزه و چه بیوه، هر گاه پس از تصویب این قانون با عطر، رنگ و روغن و آبرنگ مو و دندان مصنوعی، کلاه‌گیس، حلقه دامن، کفش پاشنه بلند و وسایل دیگر رعایای مرد اعلی‌حضرت را بفریبد و به زناشویی وا دارد، مشمول کیفرهایی خواهد شد که قانون برای جادوگری و جرایم همانند آن پیش‌بینی کرده است و زناشویی او در صورت محکومیت باطل و بی‌اعتبار شناخته خواهد شد (ویل دورانت، ۱۳۶۹، ج ۹، ص ۸۴-۸۵).

در ایران سابقه توجه حکومت به لباس و پوشش مردم به حکومت رضا شاه پهلوی بر می‌گردد. دو مصوبه و یک فرمان که در این دوره صادر شد، به نحوه پوشش مردان و زنان اشاره داشت و به منظور اعطای قدرت اجرایی به آن، ضمانت اجرای کیفری برای آن در نظر گرفته شد. بعد از انقلاب اسلامی نیز توجه مقنن به حجاب و پوشش افراد به ویژه زنان به گونه‌ای دیگر رنگ گرفت. ماده ۱۰۲ قانون تعزیرات مصوب ۱۳۶۲، قانون نحوه رسیدگی به تخلفات و مجازات فروشندگان لباسهایی که استفاده از آنها در ملا عام خلاف شرع است، مصوب ۲۸/۱۲/۶۵ و آیین نامه اجرایی آن مصوب ۲۰/۳/۶۸ همچنیـن بخشنامه‌هایی که در این راستا صادر شد، همگی در جهت کنترل پوشش افراد در جامعه است.

در این نوشتار به نقد و بررسی مصوباتی که قبل و بعد از انقلاب اسلامی ایران در این باب تدوین و تصویب شده و مبانی فکری که موجب ورود حکومت در عرصه سلیقه‌های شخصی افراد شده است، می‌پردازیم.

پوشش، مبنا و اقسام آن

پوشش از نظر لغوی به معنای پوشاندن چیزی است و اصولاً هر چیز که روی چیز دیگر را بپوشاند، پوشاک می‌باشد (عمید، ۱۳۶۲، ص ۳۴۴). لباس از ریشه «لبس» به معنای پوشاننده است (سیاح، ۱۳۷۳، ج ۲، ص ۱۴۶۶). پوشش و لباس مردم در هر جامعه‌ای برخاسته از عرف قانون و دین است:

۱ـ پوشش عرفی؛ «عرف» قاعده‌ای است که به تدریج و خود به خود میان همه مردم یا دسته‌ای از آنها به عنوان قاعده‌ای الزام‌آور مرسوم شده است (کاتوزیان، ۱۳۵۳، ج ۱، ص ۲۲). و عادت عبارت است از آداب و رسوم اجتماعی که در برقراری نظم اجتماعی موثر بوده، کارکردی چون قانون و چه بسا فراتر از آن دارد (همو، ۱۳۷۵، ص ۱۸۸). حتی می‌توان گفت قانون گاه بر گرفته از عرف است و مقنن باید در تدوین و تصویب قانون، عرف را مد نظر قرار دهد؛ در غیر این صورت قانون در عمل موفق نخواهد بود. در تفاوت قانون و عرف باید به ضمانت اجرای آن اشاره کرد. ضمانت اجرای عرف، افکار عامه است که به طرق مختلف که گاه به طرد فرد از جامعه محلی منجر می‌شود، به پاسداری از عقاید، باورها و ارزشهای خود می‌پردازد. اما ضمانت اجرای قانون، قهرآمیز بوده، نیازمند اقتدار حکومت است. عرف بر خلاف قانون و با توجه به مشارکت عامه در اجرای عرف، محدوده اجرایی وسیعتری دارد. زیرا جامعه که نیرویی گسترده است، به پاسداری از ارزش می‌پردازد. به بیان دیگر در جای جای جامعه، افراد نقش نگهبان را برای عرف ایفا می‌نمایند و به همین جهت قوانینی که با عرف منطبق است، در اجرا موفق‌تر می‌باشد؛ زیرا اولاًـ جامعه در قبال اجرای آن عکس‌العمل منفی و مقاومت نشان نمی‌دهد؛ ثانیاًـ گزارش‌های مردمی به قدرت اجرایی قانون می‌افزاید.

پوشش عرفی پوششی است که آداب و رسوم اجتماعی، استفاده از آن را در اذهان افراد جامعه معقول نموده، مهر پذیرش اجتماعی را بر آن وارد کرده است.

۲‌ـ پوشش شرعی؛ بر خاسته از احکام دین است. داشتن حجاب برای زنان در دین مبین اسلام به گونه‌ای که غیر از صورت و کفین جای دیگری از بدن نمایان نباشد و یا حرمت پوشیدن لباس زربفت برای مردان از این گونه

دانلود تحقیق بررسی قوانین کیفری ایران در امر پوشش مردم 32ص

اختصاصی از نیک فایل دانلود تحقیق بررسی قوانین کیفری ایران در امر پوشش مردم 32ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 36

بررسی قوانین کیفری ایران در امر پوشش مردم

چکیده

یکی از مبادی ورود دولتها در گذشته، نحوه پوشش افراد جامعه بود. این دخالت گاه برخاسته از اقتدار‌گرایی دولت و گاه ناشی از تفکر دینی بوده است. در ایران حکومت پهلوی با دو مصوبه و یک فرمان، دخالت در نحوه پوشش مردم را بنیان گذاشت. اساسنامه لباس رسمی ماموران کشوری و قانون متحدالشکل نمودن البسه اتباع ایران که هر دو در سال ۱۳۰۷ شمسی به تصویب رسید، به ترتیب وضعیت پوشش ماموران رسمی دولت و اتباع ذکور ایران را مورد توجه قرار داد. همچنین فرمان کشف حجاب در سال ۱۳۱۴ سعی در زدودن حجاب زنان ایران و همراه نمودن آنان با ظواهر تمدن اروپایی داشت.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی، قانونگذار با سه مصوبه پوشش افراد جامعه را مورد توجه قرار داد. قانون تعزیرات سال ۱۳۶۲، قانون نحوه رسیدگی به تخلفات و مجازات فروشندگان لباسهایی که استفاده از آنها در ملا عام خلاف شرع است یا عفت عمومی را جریحه‌دار می‌کند مصوب ۱۳۶۵، دو مصوبه‌ای است که گفتمان کیفری در این زمینه را برگزید و متعاقباً تبصره ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۷۵ با حذف مجازات حبس از ماده ۱۰۲ و تبدیل آن به جریمه، به تخفیف صبغه کیفری بدحجابی روی آورد.

در نقد و بررسی گفتمان کیفری قانونگذار ایران در ارتباط با پوشش مردم باید گفت دخالت حکومت، و نظارت و کنترل در این حوزه فی نفسه پسندیده است؛ اما باید با توجه به ارزش و کرامت والای انسان صورت گیرد و به موازات آن، ارتقای زمینه‌های فرهنگی در جهت پذیرش قانون و انطباق آن با قواعد رفتاری مورد توجه قرار گیرد. اجرای قانون پس از تصویب آن، ضمن اعـتبار بخشیدن به مفاد آن، احترام عموم به بایدها و نبایدهای مندرج در قانون را به دنبال خواهد داشت.

واژگان کلیدی

لباس، کیفر، حکومت ایران، حجاب، قانون

افزایش دخالت دولتها در امور خصوصی، شخصی و سلیقه‌ای افراد، گاه ناشی از تمایل دولتها به نشان دادن اقتدار خود، و گاه برخاسته از تفکر و ایدئولوژی آنهاست؛ تا به این طریق به ورود ایدئولوژی در عرصه عمل دست یابند. نحوه پوشش افراد جامعه یکی از حوزه‌های ورود دولتهاست که در قرون گذشته به آن توجه شده است. به عنوان مثال می‌توان به قانونی که پارلمان انگلیس در سال ۱۷۷۰م در خصوص پوشش زنان مقرر داشت، اشاره نمود که مطابق آن هر زنی در هر سن، مقام، شغل و مرتبه، چه باکره و دوشیزه و چه بیوه، هر گاه پس از تصویب این قانون با عطر، رنگ و روغن و آبرنگ مو و دندان مصنوعی، کلاه‌گیس، حلقه دامن، کفش پاشنه بلند و وسایل دیگر رعایای مرد اعلی‌حضرت را بفریبد و به زناشویی وا دارد، مشمول کیفرهایی خواهد شد که قانون برای جادوگری و جرایم همانند آن پیش‌بینی کرده است و زناشویی او در صورت محکومیت باطل و بی‌اعتبار شناخته خواهد شد (ویل دورانت، ۱۳۶۹، ج ۹، ص ۸۴-۸۵).

در ایران سابقه توجه حکومت به لباس و پوشش مردم به حکومت رضا شاه پهلوی بر می‌گردد. دو مصوبه و یک فرمان که در این دوره صادر شد، به نحوه پوشش مردان و زنان اشاره داشت و به منظور اعطای قدرت اجرایی به آن، ضمانت اجرای کیفری برای آن در نظر گرفته شد. بعد از انقلاب اسلامی نیز توجه مقنن به حجاب و پوشش افراد به ویژه زنان به گونه‌ای دیگر رنگ گرفت. ماده ۱۰۲ قانون تعزیرات مصوب ۱۳۶۲، قانون نحوه رسیدگی به تخلفات و مجازات فروشندگان لباسهایی که استفاده از آنها در ملا عام خلاف شرع است، مصوب ۲۸/۱۲/۶۵ و آیین نامه اجرایی آن مصوب ۲۰/۳/۶۸ همچنیـن بخشنامه‌هایی که در این راستا صادر شد، همگی در جهت کنترل پوشش افراد در جامعه است.

در این نوشتار به نقد و بررسی مصوباتی که قبل و بعد از انقلاب اسلامی ایران در این باب تدوین و تصویب شده و مبانی فکری که موجب ورود حکومت در عرصه سلیقه‌های شخصی افراد شده است، می‌پردازیم.

پوشش، مبنا و اقسام آن

پوشش از نظر لغوی به معنای پوشاندن چیزی است و اصولاً هر چیز که روی چیز دیگر را بپوشاند، پوشاک می‌باشد (عمید، ۱۳۶۲، ص ۳۴۴). لباس از ریشه «لبس» به معنای پوشاننده است (سیاح، ۱۳۷۳، ج ۲، ص ۱۴۶۶). پوشش و لباس مردم در هر جامعه‌ای برخاسته از عرف قانون و دین است:

۱ـ پوشش عرفی؛ «عرف» قاعده‌ای است که به تدریج و خود به خود میان همه مردم یا دسته‌ای از آنها به عنوان قاعده‌ای الزام‌آور مرسوم شده است (کاتوزیان، ۱۳۵۳، ج ۱، ص ۲۲). و عادت عبارت است از آداب و رسوم اجتماعی که در برقراری نظم اجتماعی موثر بوده، کارکردی چون قانون و چه بسا فراتر از آن دارد (همو، ۱۳۷۵، ص ۱۸۸). حتی می‌توان گفت قانون گاه بر گرفته از عرف است و مقنن باید در تدوین و تصویب قانون، عرف را مد نظر قرار دهد؛ در غیر این صورت قانون در عمل موفق نخواهد بود. در تفاوت قانون و عرف باید به ضمانت اجرای آن اشاره کرد. ضمانت اجرای عرف، افکار عامه است که به طرق مختلف که گاه به طرد فرد از جامعه محلی منجر می‌شود، به پاسداری از عقاید، باورها و ارزشهای خود می‌پردازد. اما ضمانت اجرای قانون، قهرآمیز بوده، نیازمند اقتدار حکومت است. عرف بر خلاف قانون و با توجه به مشارکت عامه در اجرای عرف، محدوده اجرایی وسیعتری دارد. زیرا جامعه که نیرویی گسترده است، به پاسداری از ارزش می‌پردازد. به بیان دیگر در جای جای جامعه، افراد نقش نگهبان را برای عرف ایفا می‌نمایند و به همین جهت قوانینی که با عرف منطبق است، در اجرا موفق‌تر می‌باشد؛ زیرا اولاًـ جامعه در قبال اجرای آن عکس‌العمل منفی و مقاومت نشان نمی‌دهد؛ ثانیاًـ گزارش‌های مردمی به قدرت اجرایی قانون می‌افزاید.

پوشش عرفی پوششی است که آداب و رسوم اجتماعی، استفاده از آن را در اذهان افراد جامعه معقول نموده، مهر پذیرش اجتماعی را بر آن وارد کرده است.

۲‌ـ پوشش شرعی؛ بر خاسته از احکام دین است. داشتن حجاب برای زنان در دین مبین اسلام به گونه‌ای که غیر از صورت و کفین جای دیگری از بدن نمایان نباشد و یا حرمت پوشیدن لباس زربفت برای مردان از این گونه

دانلود تحقیق امنیت اجتماعی و نقش امر به معروف و نهی از منکر

اختصاصی از نیک فایل دانلود تحقیق امنیت اجتماعی و نقش امر به معروف و نهی از منکر دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

دسته بندی : علوم انسانی _ معارف اسلامی ، مذهبی ، دینی ، تحقیق

فرمت فایل:   ( قابلیت ویرایش و آماده چاپ ) 

حجم فایل:  (در قسمت پایین صفحه درج شده )

فروشگاه کتاب : مرجع فایل 

---

 قسمتی از محتوای متن ...

امنیت اجتماعی و نقش امر به معروف و نهی از منکر مقدمه برقراری امنیت اجتماعی در هر کشوری یکی از مهم ترین دغدغه های مسئولین و مردم به شمار می آید. در این رابطه عوامل و متغیرهای متعددی دخیل و موثر هستند که هر کدام در جایگاه خود باید مورد بحث و بررسی قرار گیرند. در مقاله حاضر نویسنده در مقام اثبات کارکردهای امر به معروف و نهی از منکر با مولفه های امنیت اجتماعی برآمده و نقش این فریضه حیاتی را که یکی از مهم ترین واجبات اجتماعی دین اسلام است در ایجاد و برقراری امنیت اجتماعی مثبت ارزیابی نموده و برای آن جایگاه والایی قایل شده است اینک با هم آن را از نظر می گذرانیم. فرآیند نهادینه شدن ارزش ها بشر از آغاز زندگی اولیه خود به این نتیجه رسید که برای تامین نیازهای اساسی خود احتیاج به همراهی همنوعان خود دارد؛ بنابراین به تدریج گروه های مختلفی بین انسان ها به وجود آمد که رفته رفته گسترده تر شد و باعث پیچیده شدن روابط گردید. این پیچیدگی روابط بشر را بر آن داشت که برای هر موقعیتی حد و مرزی قرار دهد. مرزها و حدود مذکور به تقسیم کار بین گروه های انسانی انجامید و اجتماع بشری سازماندهی شد. بدین ترتیب می توان یک گروه اجتماعی نظم یافته (سازماندهی شده) را «سازمان اجتماعی» نامگذاری کرد. اما لازمه حیات سازمان اجتماعی تعامل متقابل اعضای آن است و برای پایداری و دوام این تعامل، اعضای سازمان اجتماعی باید الگوهایی معین و شناخته شده داشته باشند. به الگوهای معین و مورد توافق برای عملکرد «هنجار» می گویند.(1) بنابراین برای اینکه یک جامعه بتواند حیات خود را حفظ کند و از بی نظمی و نقصان ایمن باشد، نیاز به حفظ و بقاء ویژگی های بنیادی و اساسی گروه های اجتماعی دارد؛ که این همان حفظ هنجارها و ارزشهاست. به این ترتیب مقوله امنیت اجتماعی فرایند حفظ ارزش ها و هنجارها در جامعه است. این فرآیند در اجتماع از طریق «کنترل اجتماعی» به وقوع می پیوندد. «کنترل اجتماعی» عمدتا از طریق درونی کردن یا نهادینه کردن ارزش ها و هنجارها انجام می گیرد و در مراحل بحرانی تر و پیچیده تر از طریق مجازات ها. درونی کردن یا نهادینه کردن در فرآیند جامعه پذیری (که تامین کننده همنوایی در جامعه است) از طریق نهادهای مختلف اجتماعی چون خانواده، مدرسه و... صورت می پذیرد. در این فرآیند افراد جامعه بدون احساس فشار و اجبار از سر میل و رغبت هنجارهای اجتماعی را پذیرفته و با آن همنوایی می کنند. لذا افراد جامعه به نظمی اخلاقی، خودجوش و خودانگیخته مجهز می شوند. فرایند درونی شدن یا نهادینه شدن هنجارها و ارزش ها نیاز به ابزاری کارآمد و روشی دقیق و منسجم دارد، تا باعث تحقق این امر یا پیشبرد سریعتر آن شود. فریضه امر به معروف و نهی از منکر که یکی از مهم ترین واجبات اجتماعی دین اسلام است، این نقش را در ایجاد و برقراری امنیت اجتماعی ایفا می کند. این مسئله از طریق بررسی ارتباط کارکردهای امر به معروف و نهی از منکر با مولفه های امنی

تعداد صفحات : 16 صفحه

  متن کامل را می توانید بعد از پرداخت آنلاین ، آنی دانلود نمائید، چون فقط تکه هایی از متن به صورت نمونه در این صفحه درج شده است.

پس از پرداخت، لینک دانلود را دریافت می کنید و ۱ لینک هم برای ایمیل شما به صورت اتوماتیک ارسال خواهد شد.

 

« پشتیبانی فروشگاه مرجع فایل این امکان را برای شما فراهم میکند تا فایل خود را با خیال راحت و آسوده دانلود نمایید »

 

دانلود پاورپوینت نقد و تحلیل روان شناختانه ی راه کارهای امر به معروف و نهی از منکر در آثار سعدی

اختصاصی از نیک فایل دانلود پاورپوینت نقد و تحلیل روان شناختانه ی راه کارهای امر به معروف و نهی از منکر در آثار سعدی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل: PowerPoint (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 تعداد  اسلاید23

- تعمیق در باره‌ی راه‌کار « امر به معروف و نهی از منکر» در متون کلاسیک فارسی.

- آشنایی با شیوه ی ارشادی امر و نهی در اندیشه‌ی سعدی.

-  ارائه‌ی الگویی درست و موثر از « امر به معروف و نهی از منکر» برای جامعه‌ی معاصر

لینک دانلود  کمی پایینتر میباشد

امر به معروف و نهى از منکر

اختصاصی از نیک فایل امر به معروف و نهى از منکر دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

امر به معروف و نهى از منکر - با 27 صفحه مفید در قالب وورد

قرآن کریم :
1 - )کُنْتُمْ خَیْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلْنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِوَتُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَلَوْ آمَنَ أَهْلُ الْکِتَابِ لَکَانَ خَیْراً لَهُمْ مِنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَأَکْثَرَهُمُ‏الْفَاسِقُونَ(314)).
»شما بهترین امّتى بودید که به سود انسانها آفریده شده‏اید، چه اینکه امر به‏معروف و نهى از منکر مى‏کنید و به خدا ایمان دارید، واگر اهل کتاب ایمان آورند براى‏آنها بهتر است ولى عدّه کمى از آنها با ایمانند و بیشتر آنها فاسقند.«
2 - )یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ وَیَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِوَیُسَارِعُونَ فِی الْخَیْرَاتِ وَأُولئِکَ مِنَ الصَّالِحِینَ(315)).
»به خدا و روز واپسین ایمان مى‏آورند، امر به معروف و نهى از منکر مى‏کنند و درانجام کارهاى نیک پیشى مى‏گیرند و آنها از صالحان‏اند.«
3 - )وَلْتَکُن مِنکُمْ أُمَّةٌ یَدْعُونَ إِلى الْخَیْرِ وَیَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ‏الْمُنْکَرِ وَأُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ(316)).
»باید از میان شما، جمعى دعوت به نیکى و امر به معروف و نهى از منکر کنندوآنها همان رستگاران‏اند.«
4 - )إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَى‏ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ یُقَاتِلُونَ فِی‏سَبِیلِ اللَّهِ فَیَقْتُلُونَ وَیُقْتَلُونَ وَعْداً عَلَیْهِ حَقّاً فِی التَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِیلِ وَالْقُرْآنِ وَمَنْ أَوْفَى‏بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَیْعِکُمُ الَّذِی بَایَعْتُم بِهِ وَذلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ * التَّائِبُونَ‏الْعَابِدُونَ الْحَامِدُونَ السَّائِحُونَ الرَّاکِعُونَ السَّاجِدُونَ الآمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَالنَّاهُونَ‏عَنِ الْمُنْکَرِ وَالْحَافِظُونَ لِحُدُودِ اللَّهِ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ(317)).
»خداوند از مؤمنان، جانها و ا موالشان را خریدارى کرده که در برابرش بهشت‏براى آنان باشد، به این گونه که در راه خدا پیکار مى‏کنند، مى‏کشند و کشته مى‏شوند،این وعده حقى است بر او که در تورات و انجیل و قرآن ذکر فرموده، و چه کسى از خدابه عهدش وفادارتر است؟ اکنون بشارت باد بر شما به دادوستدى که با خدا کرده‏ایدواین است آن پیروزى بزرگ * توبه‏کنندگان، عبادت‏کاران، سپاسگویان،سیاحت‏کنندگان، رکوع‏کنندگان، سجده آوران، آمران به معروف و ناهیان از منکروحافظان حدود الهى، مؤمنان حقیقى هستند و بشارت ده به مؤمنان.«
5 - )الَّذِینَ إِن مَکَّنَّاهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلاَةَ وَآتَوُا الزَّکَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ‏وَنَهَوْا عَنِ الْمُنکَرِ وَللَّهِ‏ِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ(318)).
»همان کسانیکه هرگاه در زمین به آنها قدرت بخشیدیم، نماز را برپامى‏دارندوزکات مى‏دهند و امر به معروف و نهى از منکر مى‏کنند و پایان همه کارها از خداونداست.«
6 - )وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَولِیاءُ بَعْضٍ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ‏الْمُنْکَرِ وَیُقِیمُونَ الصَّلاَةَ وَیُؤْتُونَ الزَّکَاةَ وَیُطِیعُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ أُولئِکَ سَیَرْحَمُهُمْ اللَّهُ‏إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ(319)).
»مردان و زنان با ا یمان یارویاور یکدیگرند، امر به معروف و نهى از منکرمى‏کنند، نماز را برپامى‏دارند، و زکات را مى‏پردازند، و خدا و رسولش را اطاعت‏مى‏کنند. بزودى خداوند آنان را مورد رحمت خویش قرار مى‏دهد. خداوند تواناوحکیم است.«
7 - )یَا بُنَیَّ أَقِمِ الصَّلاَةَ وَأْمُرْ بِالْمَعْرُوفِ وَانْهَ عَنِ الْمُنکَرِ وَاصْبِرْ عَلَى‏ مَا أَصَابَکَ‏إِنَّ ذلِکَ مِنْ عَزِمِ الْأُمُورِ(320))
»پسرم! نماز را برپادار، امر به معروف و نهى از منکر کن و در برابر مصایبى که‏به تو مى‏رسد، شکیبا باش که این از کارهاى مهم است.«
فقه آیات‏
1 - امر به معروف و نهى از منکر از صفات برجسته امّت اسلامى و ازعوامل ترقّى این امّت و رسیدن آن به مرحله »بهترین امّتى که به سود مردم‏آفریده شده‏اند« مى‏باشد و همچنین امر به معروف و نهى از منکر از صفات‏صالحان اهل کتاب نیز مى‏باشد.
گروهى از این امّت هستند که فریضه امر به معروف و نهى از منکر برآنان نسبت به دیگران واجب‏تر و شدیدتر است، مانند فقیهان، علماى‏ربّانى، مجاهدان، کسانیکه براى خدا قیام مى‏کنند، کسانیکه خداوند از آنان‏جان و مال‏شان را خریده است، بالاخص کسانیکه خداوند به آنها در زمین‏قدرت داده است.
2 - امر و نهى نشانه ولایت خداوند سبحان است، ولایتى که آن راخداوند در میان مؤمنین قرار داده و وسیله رحمت خود شناخته است. پس‏حق هر مؤمنى بر برادرش این است که او را به خوبیها امر و از بدیها منع‏نماید، و براى مؤمن هم واجب است که امر و نهى برادرش را اجابت کندوبپذیرد.
3 - امر و نهى از کارهاى مهم است همانسان که برپاداشتن نماز و صبردر بلا و دشوارى. و ما باید بر امر و نهى مصمّم باشیم و در انجام آن برخداوند توکّل نماییم، و اجازه ندهیم که در دلهاى‏مان سستى، تردید، غم،اندوه، ترس و نگرانى نفوذ کند.
4 - ظاهر امر و نهى هم این است که با سخن و گفتار بیان شود چه با زبان‏یا با قلم، و یا با تغییر چهره، یا با عملى که از آن امر و نهى فهمیده شود ماننداشاره با دست یا ترک معاشرت و همنشینى با فاعل و مرتکب منکرات‏وامثال آن.
5 - برخى از فقها گفته‏اند: مراد از امر این است که دیگرى را بر انجام‏فعلى وادار کند، و نهى هم این است که از انجام فعلى بازداشته شود وبا این‏برداشت از امر و نهى، برپاداشتن پروژه‏هاى خیریه، در چارچوب امر به‏معروف قرار مى‏گیرد، و منهدم ساختن مراکز فسق و فجور هم از مصادیق‏نهى از منکر خواهد بود.
آنچه این فقیه گفته احوط است، ولى اقوا این است که امر و نهى‏بر همان معنایى که گفتیم محدود شود یعنى اظهار رغبت شدید در فعل‏یا ترک چیزى از طریق امر و نهى قولى یا مشابه قول.
حدیث شریف :
1 - از امام معصوم‏علیه السلام روایت شده که فرمود:
»إنّما هلک من کان قبلکم بما عملوا )من المعاصی( ولم ینههم الربّانیّون والأحبار عن‏ذلک«.
»به یقین ملّتهایى قبل از شما هلاک شدند بخاطر گناهانى که مرتکب مى‏شدندوعلما هم آنان را نهى نمى‏کردند.
وروی: أنّ رجلاً جاء إلى رسول اللَّه‏صلى الله علیه وآله فقال: أخبرنی ما أفضل الأعمال؟ فقال:الإیمان باللَّه، قال: ثمّ ماذا؟ قال: صلة الرحم، قال: ثمّ ماذا؟ قال: الأمر بالمعروف والنهی‏عن المنکر.
همچنین فرمود: مردى نزد رسول خداصلى الله علیه وآله آمد و گفت: به من خبر ده که بهترین‏اعمال کدام است؟ پیامبر فرمود: ایمان به خدا. گفت: بعد چه؟ فرمود: صله رحم.گفت: بعد چه؟ فرمود: امر به معروف و نهى از منکر.
وروی أیضاً: أنّ صبیّین توثبا على دیک فنتفاه فلم یدعا علیه ریشه، وشیخ قائم یصلّی‏لا یأمرهم ولا ینهاهم، قال: فأمر اللَّه الأرض فابتلعته.
همچنین روایت شده است: دو کودک خروسى را گرفتند و همه پرهاى آن را کندندتا آنجا که یک پر هم در بدن آن باقى نگذاشتند. پیرمردى در آنجا ایستاده بود و نمازمى‏خواند، و کودکان را از این کار نهى نکرد، خداوند به زمین دستور داد که آن‏پیرمرد را ببلعد پس او را بلعید.«
همچنین از امام معصوم روایت شده است:
»ویل للذین یجتلبون الدنیا بالدین، وویل للذین یقتلون الذین یأمرون بالقسط من‏الناس«(321).
»واى بر کسانى که دنیا را در برابر دین به دست مى‏آورند، و واى بر کسانیکه‏افرادى را به قتل مى‏رسانند که امر به قسط و عدالت مى‏کنند.«
2 - جابر از امام باقرعلیه السلام نقل مى‏کند که آن‏حضرت فرمود:
»من مشى إلى سلطان جائر فأمره بتقوى اللَّه ووعظه وخوّفه، کان له مثل أجر الثقلین‏من الجنّ والإنس، ومثل اُجورهم«(322).
»کسى که به سوى فرمانرواى ستمگرى برود و او را به تقواى الهى امر کند،اندرز دهد و از عذاب خدا بترساند، پاداشى مانند پاداش همه جنّ و انس به او داده‏مى‏شود.«
3 - در اندرزهاى حضرت مسیح آمده است:
»بحقّ أقول لکم: إنّ الحریق لیقع فی البیت الواحد، فلا یزال ینتقل من بیت إلى بیت‏حتّى تحترق بیوت کثیرة، إلّا أن یستدرک البیت الأوّل، فیهدم من قواعده فلا تجد فیه‏النار معملاً، وکذلک الظالم الأوّل لو یؤخذ على یدیه، لم یوجد من بعده إمام ظالم فیأتمون‏به، کما لو لم تجد النار فی البیت الأوّل خشباً وألواحاً لم تحرق شیئاً. بحق أقول لکم: من‏نظر إلى الحیّة تؤمّ أخاه لتلدغه ولم یحذّره حتّى قتلته، فلا یأمن أن یکون قد شرک فی‏دمه، وکذلک من نظر إلى أخیه یعمل الخطیئة ولم یحذّره عاقبتها حتى أحاطت به،فلایأمن أن یکون قد شرک فی إثمه. ومن قدر على أن یغیّر الظلم ثمّ لم یغیّره فهو کفاعله،وکیف یهاب الظالم وقد أمن بین أظهرکم؟! لا یُنهى، ولا یُغیر علیه، ولا یؤخذ على یدیه،فمن أین یقصر الظالمون؟ أم کیف لا یغترّون؟ فحسب أحدکم أن یقول لا أظلم، ومن شاءفلیظلم، ویرى الظلم فلا یغیّره، فلو کان الأمر على ما تقولون، لم تعاقبوا مع الظالمین‏الذین لم تعملوا بأعمالهم حین تنزل بهم العثرة فی الدنیا«(323)...