شیوه نامه ارتقای دانشجویان دکتری دانشگاه امام صادق علیه‌السلام-مصوب ۱۳۹۵
چه کنیم تا در دانشگاه امام صادق هزینه‌های کمتری بپردازیم؟
نوشتن مقاله،کتاب،تدریس چند امتیاز دارد؟
چه معدلی را باید کسب کنیم؟
از چه ترمی می‌توانیم ارتقا پیدا کنیم؟
سایر شرایط و اهم ملاحظات ارتقا چیست؟
با امضای رئیس دانشگاه امام صادق علیه السلام
فایل پی دی اف در ۲ صفحه
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:5
فهرست مطالب
صداقت چیست؟
انسان صادق به چه میرسد ؟
نیتی که در ورای صداقت وجود دارد
. با خود صداقت داشته باشید. آنگاه همچون چرخه ی طبیعی فرا رسیدن روز از پی شب ، خواهید دید که با دیگران نیز نمی توانید صادق نباشید.
10 . بخشش هنگامی آسان می شود که ما بتوانیم دیگران را بشناسیم و به ضعف های خودمان و این که ما نیز امکان اشتباه کردن داریم معترف باشیم.
11 . صداقت نخستین فصل دفتر دانایی است .
12 . صداقت بهترین منش است .
مقدمه:
امام تجلى انسان کامل و مظهر زیباى جلوه هاى متعالى خداست. حرکات, نگاه ها, سکوت, همه روایتگر قوانین الهى و حدیث شیفتگى و دلدادگى او به خالق هستى است.
جمال معنوى و کرامت اخلاقى امام, ساحل نشین دریاى وجودش را غرق در شادى و وجد مى کند و انسان را در افقهاى بیکران معنویت سرخوش از باده معرفت مى سازد و امامت جریان مبارکى است که همواره عهده دار هدایت نسلها بوده و آنان را به سوى پاکیها و عدالت و نیکى رهنمون مى ساخته است.
صادق آل محمد(ص) استمرارى است براین جریان و طلوعى است شکوهمند در منظومه نورانى امامت.
حضرت صادق(ع) از سویى غرق دریاى بیکران شهود و معرفت الهى است, آن چنان که در حدیث مى خوانیم: به هنگام تلاوت آیات قرآن در نماز بیهوش مى گشت; چون علت این امر را جویا شدند, فرمود:
در اثر تکرار آیات الهى این حالت برمن عارض شد. ((فلم تقم القوه البشریه بمکاشفه الجلاله الالهیه)); چون قدرت بشرى در برابر مکاشفه و ظهور عظمت الهى تاب نیاورد, این حالت به من دست داد.(1)
بیخود از شعشه پرتو ذاتم کردند
باده از جام تجلى صفاتم دادند
در مکتب شیدائى و محبت الهى, او عاشقى شیفته و دلداده حق است. او خود مى فرماید:
مردم عبادت خداى عزوجل را به سه گونه انجام مى دهند: گروهى براى رغبت و میل به ثواب عبادت مى کنند; این, عبادت حریصان است. دسته اى دیگر به خاطر ترس از آتش عبادت مى کنند; این, عبادت بندگان است و مولود ترس است ((و لکنى اعبده حبا له عزوجل)); ولى من خدا را براى عشق و محبت به او عبادت مى کنم; این, عبادت عاشقان و بزرگواران و مایه امنیت و آرامش است. چنان که خداوند متعال مى فرماید: (و هم من فزع یومئذ آمنون)(2); آنها از هول و هراس روز قیامت ایمن مى باش3ند.()
بعد از این روى من و آینه وصف جمال
که در آنجا خبر از جلوه ذاتم دادند
و این در حالى است که قلبى پرشور و روحى حماسى دارد که تاب ظلم و ستم را برنیاورده و خروش و فریادى مى شود که امنیت ستمگران را سلب مى کند و هیچ گونه هراسى به خود راه نمى دهد. که در این گفتار پرتوى از مبارزات آن حضرت را ذکر مى کنیم:
الف ـ اعلام ولایت و برائت
حج گزاران در سرزمین منى گرد هم آمده اند, نسیمى روحبخش و جانفزا وزیدن گرفته است. و بارقه امید را بهدلها هدیه مى کند. او امام جعفر فرزند باقرالعلوم(ع) است که در کنار پدر خویش سرزمین منى را حال و هوایى دیگر بخشیده است وتجسم آرزوى دوستداران حقیقت است که در سرزمین ((منى)) و ((آرزو)) حج ابراهیمى را تفسیر مى کند.
در این سرزمین چشمان حج گزاران به قامتى خیره مى شود که قیامتى از معرفت و دلربائى است. در اجتماع آنان از ولایت و برائت مى گوید و از خلافت اصیل الهى و حق اهل بیت پیامبر(ص) سخن مى گوید. و چونان جد خویش ابراهیم(ع) نمرودیان را نفى و طرد مى کند و مردم را نسبت به خاندان اموى که به ناحق برخلافت اسلامى تکیه زده اند, آگاهى مى بخشد و مى فرماید:
((سپاس مى گویم خداوندى را که محمد(ص) را به حقیقت و راستى به پیامبرى فرستاد و ما را به آن حضرت گرامى داشت. پس مائیم برگزیدگان خدا بر خلق او و پسندیدگان خدا ازبندگان او و جانشینان خدا در زمین. سعادتمند کسى است که از ما پیروى کند و شقاوتمند و بدبخت کسى است که با ما مخالفت و دشمنى نماید.))
شامل 10 صفحه word
در «نوشته‌های پراکنده صادق هدایت»، که حسن قایمیان گرد آورده است، داستان کوتاهی هست به نام فردا که تاریخ نگارش 1325 را دارد. این داستان اول بار در مجله «پیام نو» (خرداد و تیر 1325) و بعد در کبوتر صلح 1329 منتشر شد، و اگرچه در زمان انتشار درباره آن مطلب و مقاله‌ای در مطبوعات درج نشد، نشانه‌هایی در دست است مبنی بر این که در همان سال‌ها واکنش‌ها و بحث‌های کمابیش تندی را برانگیخته است، که مصطفی فرزانه در کتاب خاطرات‌گونه خود درباره صادق هدایت به طور گذران به نمونه‌ای از آنها اشاره کرده است. اهمیت داستان فردا، قطع نظر از مضمون اجتماعی آن، در شیوه نگارش و صناعتی است که صادق هدایت به‌کار برده است، که شیوه‌ای است غیرمتعارف، ظاهراً گنگ و پرابهام، که تا پیش از آن در داستان‌نویسی ما سابقه نداشته است، و تا دو دهه بعد از آن نیز هیچ نویسنده‌ای طبع خود را در آن نیازمود.
فردا به شیوه تک‌گویی درونی نوشته شده است:1- تک‌گویی مهدی زاغی 2- تک‌گویی غلام. و غرض از آن آشنایی مستقیم با زندگی درونی کارگر چاپ‌خانه‌ای است به نام «مهدی رضوانی مشهور به زاغی». داستان بدون دخالت نویسنده و توضیحات و اظهارنظر‌های او نوشته شده و به صورت گفت‌وگویی است بدون شنونده و بر زبان نیامده. نویسنده خواننده را به درون ذهن آدمی فرومی‌برد و او را در آنجا تنها می‌گذارد تا خود دربیابد که هر کسی درباره چه چیز حرف می‌زند:
بعد از شش سال کار، تازه دستم خالی است. روز از نو روزی از نو! تقصیر خودمه چهار سال با پسر خاله‌ام کار می‌کردم، اما این دو سال که رفته اصفهان ازش خبری ندارم. آدم جدی زرنگیه. حالا هم به سراغ اون می‌رم. کی می‌دونه؟ شاید به امید اون می‌رم. اگر برای کاره پس چرا به شهر دیگه نمی‌رم؟ به فکر جاهایی می‌افتم که جا پای خویش و آشنا را پیدا بکنم. زور با زو! چه شوخی بی‌مزه‌ای! اما حالا که تصمیم گرفتم. گرفتم...خلاص.
در این قطعه، مهدی زاغی خصوصی‌ترین اندیشه‌ها و احساساتش را بیان می‌کند، اندیشه‌ها و احساساتی که با ضمیر ناهوشیار، اندیشه‌های آرمیده، فاصله چندانی ندارند. زبان ذهن او عموماً آگاه به خود و واقع‌بینانه است و کمابیش همان ترکیب منظم زبان روزمره را دارد.
شامل 20 صفحه فایل word قابل ویرایش
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:15
فهرست مطالب
بِسْمِ اللّهِ الرًّحْمَن ِالرَّحیِمْ
وَجَدْتُ عِلْمَ النّاسِ فى أرْبَع:
أَوَّلُها أنْ تَعْرِفَ رَبَّکَ، وَالثّانِیَةُ أنْ تَعْرِفَ ما صَنَعَ بِکَ، وَالثّالِثَةُ أنْ تَعْرِفَ ما أرادَ مِنْکَ، وَالرّبِعَةُ أنْ تَعْرِفَ ما یُخْرِجُکَ عَنْ دینِکَ.
تمام علم مردم را در چهار مورد شناسائى کرده ام:
اوّلین آنها این که پروردگار و آفریدگار خود را بشناسى و نسبت به او شناخت پیدا کنى، دوّم، این که بفهمى که از براى وجود تو و نیز براى بقاء حیات تو چه کارها و تلاش هائى صورت گرفته است ، سوّم، بدانى که براى چه آفریده شده اى و منظور چه بوده است،چهارم، معرفت پیدا کنى به آن چیزهائى که سبب مى شود از دین و اعتقادات خود منحرف شوى (یعنى راه خوشبختى و بدبختى خود را بشناسى و در جامعه چشم و گوش بسته حرکت نکنى.(
ما مِنْ بَلاء یَنْزِلُ عَلى عَبْد مُؤْمِن فَیُلْهِمُهُ اللّهُ عَزَّ وَ جَلَّ الدُّعاءَ إِلاّ کانَ کَشْفُ ذلِکَ الْبَلاءِ وَشیکاً، وَ ما مِنْ بَلاء یَنْزِلُ عَلى عَبْد مُؤْمِن فَیُمْسِکُ عَنِ الدُّعاءِ إلاّ کانَ ذلِکَ الْبَلاءُ طَویلاً، فَإذا نَزَلَ الْبَلاءُ فَعَلَیْکُمْ بِالدُّعاءِ وَ التَّضَرُّعِ إلَى اللّهِ عَزَّ وَ جَلَّ.
نیست بلائى که بر مؤمن وارد شود مگر آنکه به وسیله دعا سریع بر طرف مى گردد، و چنانچه دعا نکند طولانى خواهد، پس هنگامی که مصیبت و بلائى وارد شد، به درگاه خداوند دعا و تضرّع کنید.
لَیْسَ مِنْ دَواء إلاّ وَ هُوَ یُهَیِّجُ داءً، وَ لَیْسَ شَیْءٌ فِی الْبَدَنِ أنْفَعَ مِنْ إمْسَاکِ الْیَدِ إلاّ عَمّا یَحْتاجُ إلَیْهِ.
هیچ داروئى نیست مگر آنکه در اثر عوارض جنبى آن دردى دیگر را تهییج و تحریک مى نماید، و هیچ درمانى بهتر و سودمند تر از امساک و خوددارى نیست مگر در حال نیاز و ضرورت.
رَحِمَ اللهُ عَبْداً تَفَقَّهَ، عَرَفَ النّاسَ وَلایَعْرِفُونَهُ.
خداوند متعال رحمت کند بنده اى را که در مسائل دینى تفقه و تحقیق نماید (فقیه و عالم باشد) و نسبت به مردم شناخت پیدا کند، گرچه مردم او را نشناسند و قدر و منزلت او را ندانند.
إنَّ أهْلَ الاْرْضِ مَرْحُومُونَ ما یَخافُونَ، وَ أدُّوا الاْمانَةَ، وَ عَمِلُوا بِالْحَقِّ.
اهل زمین مورد رحمت )و برکت الهى (هستند، مادامى که خوف و ترس )از گناه و معصیت داشته باشند) ، اداى امانت نمایند و حقّ را دریابند و مورد عمل قرار دهند.