پرسشنامه سبکهای مدیریت تعارض توماس کیلمن
این مقیاس توسط توماس و کیلمن (1974)، جهت سنجش پنج سبک حل تعارض رقابت، سازش، اجتناب، همکاری و مصالحه طراحی شده است. این ابزار شامل 30 جفت جمله (الف و ب) می باشد و آزمودنی مؤظف است تا از میان دو جمله الف یا ب هر ماده، یک جمله را به دلخواه به عنوان گزینه ای که که با روحیات او به هنگام مواجهه با تعارض همخوانی بیش تری دارد انتخاب کند. بدیهی است که هر چه نمره فردی در این سبک بالاتر باشد، می توان اذعان داشت که به هنگام مواجهه با تعارض از میان پنج سبک فوق الذکر، این سبک، سبک غالب مدیریت تعارض در وی می باشد. ضرایب پایایی این مقیاس براساس گفته توماس و کیلمن به این قرار است: ضرایب همسانی درونی (براساس روش تنصیف) برای پنج سبک به ترتیب برابر با ...
ادامه در فایل پیوستی
توضیحات اضافه:
انواع سبک های تعارض
سبک اجتناب
سبک اجتناب، به عنوان عدم ابراز وجود و عدم همکاری شناخته می شود. این سبک با کناره گیری از موقعیت درگیر تعارض مرتبط است. هنگامی که فرد، نگرانی کمی هم برای علائق خودش و هم دیگری داشته باشد، او از سبک مدیریت تعارض اجتناب استفاده می کند (کیلمن و توماس، 1975 و توماس،1976).
سبک انطباق
این سبک، سطح کمی از نگرانی در مورد خود اما میزان بالایی از نگرانی برای دیگری را نشان می دهد(فرد آنچه را که طرف مقابل می خواهد برایش انجام می دهد). هنگامی که فرد، اهمیت کمی به خودش می دهد، اما به دیگران بسیار اهمیت می دهد، سبک انطباق را اتخاذ می کند. در این حالت یک طرف ارتباط تلاش می کند تا با تطبیق دادن خودش با تمایلات طرف مقابل، توازن رابطه را حفظ کند (کیلمن و توماس، 1975 و توماس،1976).
سبک رقابت
بر خلاف انطباق، فرد به میزان زیادی در مورد خودش نگران است اما تنها سطح اندکی نگرانی در مورد دیگری دارد (بدون توجه به تمایلات دیگری رفتار می کند). سبک رقابت دارای ابراز وجود و عدم همکاری است. این سبک با رفتارهای اجباری و مشاجرات برنده- بازنده مرتبط است(کیلمن و توماس، 1975 و توماس، 1976).
سبک همکاری
سبک همکاری، مدیریت تعارضی را نشان می دهد که دارای میزان بالایی از ابراز وجود و همکاری هم زمان است. سبک همکاری بر خلاف سبک اجتناب است. این سبک می تواند به عنوان سبک مدیریت تعارض برنده- برنده توصیف شود که در آن فرد به یک میزان هم به نگرانی های خود و هم دیگری اهمیت می دهد. در این سبک، شخص نگرانی بالایی هم در مورد خود و هم در مورد دیگری دارد (کیلمن و توماس،.( 1975 و توماس، 1976).
سبک مصالحه(سازش)
این سبک شامل نگرانی(اهمیت) متوسط برای خود و طرف مقابل در تعارض می باشد. این سبک با «دادن و گرفتن» مرتبط است یا شراکتی است که طبق آن هر دو طرف چیزی را از دست می دهند تا تصمیمی بگیرند که برای هر دوی آنها قابل قبول باشد. این سبک، حد متوسطی از ابراز وجود و همکاری را نشان می دهد(کیلمن و توماس، 1975 و توماس،1976).
نکته: نحوه تفسیر پاسخ ها در فایل پیوستی ذکر شده است.
نوع فایل پیوستی: word 2003
