در سال های اخیر پیشرفت های چشمگیری در زمینه بهسازی و مقاوم سازی ساختمان ها در کشور ما صورت گرفته ولی با این حال در زمینه سازه های زیربنایی همانند پل ها هنوز مجموعه کاملا مدونی ارائه نشده است. بسیاری از پل های موجود در کشور ما براساس آئین نامه های قدیمی طراحی شده اند که با دگرگونی آئین نامه ها این پل ها توان لازم برای تحمل زلزله های متوسط تا قوی را ندارند. در همین راستا آسیب پذیری لرزه ای پل شهید حقانی تهران به صورت تفصیلی مورد مطالعه قرار گرفته است، بررسی تفصیلی به دو صورت کیفی و کمی انجام می شود لذا نیروهای اعضای اصلی پل از جمله ستون ها و دیگر اجزا با استفاده از تحلیل دینامیکی طیفی محاسبه و براساس آئین نامه 95 FHWA با استفاده از روش نسبت ظرفیت به تقاضا، نقاط ضعف احتمالی پل بیان می شود. نسبت های کوچکتر از یک مورد ارزیابی برای بهسازی قرار خواهند گرفت و در نهایت با توجه به مسائل اقتصادی و اجرایی، بهسازی مد نظر قرار می گیرد و طرح های لازم برای بهسازی ارائه می شود. پل مورد مطالعه بتنی و در پلان دارای قوس می باشد، مدل سازی پل بوسیله نرم افزار SAP 2000 V15 انجام شده است. نتایج حاصل از تحلیل ها نشان از ضعف پل در برخی قسمت ها دارد. نسبت ظرفیت به تقاضای خمشی و محوری برخی از پایه های پل به خصوص پایه های میانی نامناسب بوده که نیاز به مقاوم سازی دارند. کوله های پل و پایه های موجود در زیر آن مناسب ارزیابی می شوند. عرشه سلولی پل از دیدگاه خمشی و برشی مورد ارزیابی تحلیلی قرار گرفت و کفایت آن تأیید شد. طول وصله و محل وصله آرماتورها مناسب ارزیابی می شود. درخصوص پهنای نشیمن مورد نیاز، مشکلی مطابق آییننامه مشاهده نشد، اما از آنجا که عرشه پل نسبت به کولهها مورب است، مؤلفة طولی نیروی زلزله در نشیمنگاه هم واکنش طولی و هم عرضی دارد بنابراین پیشنهاد می شود عرشه به وسیله میل مهار به نشیمن گاه متصل شود. برای جلوگیری از حرکت خاک در هنگام زلزله از بین پایه های کوله باید تدابیر لازم اتخاذ شود. در نهایت براساس اصول مهندسی ارزش و بررسی های انجام شده پیشنهاد می شود که مقاوم سازی پایه ها به روش پس کشیدگی خارجی توسط الیاف های CFRP ارزیابی و انجام شوند.
مطالعه بهسازی لرزه ای پل های بزرگراهی، مطالعه موردی پل شهید حقانی تهران
