تحقیق درباره احیاء قلبی ریوی بزرگسالان

اختصاصی از نیک فایل تحقیق درباره احیاء قلبی ریوی بزرگسالان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

احیاء قلبی ریوی بزرگسالان Adult cardiopulmonary resuscitation (CPR)

مقدمه:

ایست قلبی ناگهانیsudden cardiac arrest (SCA) شایعترین علت مرگ و میر می باشد . بیشتر این افراد در ابتدا دچار فیبریلاسیون بطنی (VF) شده و سپس در انتها دچار آسیستول می شوند . با توجه به برگشت پذیر بودن ریتم VF، در صورت اقدام سریع و به موقع در احیاء بیمار می توان شانس زنده ماندن وی را به طور چشمگیری افزایش داد . در سایر انواع ایست قلبی نیز می توان شانس بیمار در دسترسی به امکانات درمانی و تشخیصی مناسب را افزایش داد .

علیرغم تصور رایج از ایست قلبی که آن را معادل آسیستول به مفهوم عدم هرگونه فعالیت مکانیکی و الکتریکی قلب می داند، ایست قلبی از نظر بالینی و در الگوریتم ACLS مفهوم گسترده تری دارد .

مطابق آلگوریتم ACLS، ایست قلبی در بیمار unresponsive و فاقد تنفس بصورت عدم لمس نبضهای مرکزی تعریف شده است .

با تعریف فوق چنانچه بیماری با این شرایط تحت مانیتورینگ قلبی قرار گیرد بر مبنای چگونگی فعالیت الکتریکی قلب در یکی از سه گروه زیر قرار می گیرد .

آسیستول یا برادی آریتمی شدید ( کاهش شدید فعالیت الکتریکی قلب ) : درمان این بیماران طبق پروتکل آسیستول در آلگوریتم ACLS انجام می شود.

تاکی آریتمی ها و فیبریلاسیون بطنی : درمان این بیماران طبق پروتکل تاکیکاردی بطنی بدون نبض و فیبریلاسیون بطنی در آلگوریتم ACLS انجام می شود .

عدم وجود آریتمی : به این پدیده که فرد علیرغم داشتن ضربانات الکتریکی مناسب، فاقد نبض مرکزی است، اصطلاحاً Pulseless Electrical Activity ( PEA ) گفته می شود . درمان این بیماران طبق پروتکل PEA در آلگوریتم ACLS انجام می گیرد .

اقدامات لازم در برخورد با یک بیمار دچار SCA به شکل یک زنجیره چهار حلقه ای تعریف شده است که در صورت فعال شدن سریع حلقه های این زنجیره می توان نسبت به زنده ماندن بیمار بسیار امیدوار بود . اجزا این زنجیره به شرح زیر می باشند :

اطلاع سریع به سیستم اورژانس پیش بیمارستانی (تلفن 115) یا داخل بیمارستانی تیم احیاء

شروع سریع CPR توسط افراد آموزش دیده که این اقدام می تواند شانس بقای بیمار دچار VF را دو تا سه برابر کند.

دادن سریع شوک توسط دفیبریلاتور که این اقدام همزمان با انجام CPR در 3 تا 5 دقیقه اول می تواند شانس بقای بیمار را به 49% تا 75% برساند .

شروع سریع اقدامات احیاء پیشرفته و مراقبتهای پس از احیاء

مراحل BLS بزرگسالان

پیش از انجام هر گونه کاری، ‌احیاگر باید از ایمن بودن محل احیاء اطمینان حاصل نماید و در صورت لزوم مصدوم را با روش صحیح به محل مناسب منتقل نماید سپس اقدامات احیاء را به ترتیب زیر انجام می دهد:

بررسی پاسخ دهی بیمار

برای این کار با دست چند ضربه به شانه بیمار زده می شود و با صدای بلند از وی پرسیده می شود " حال شما خوب است " در صورتی که بیمار پاسخ داد ولی به نظر نیاز به انجام اقدامات درمانی دارد می توان جهت اطلاع به سیستم اورژانس پیش بیمارستانی (EMS) Emergency medical system وی را ترک نمود ولی در اسرع وقت باید احیاگر بر بالین وی مجدداً حضور یابد .

تقاضای کمک ( call fast and call for Defibrillator )

در صورتی که در مرحله فوق بیمار هیچ گونه پاسخی ندهد، به منزله ایست قلبی تنفسی وی در نظر گرفته می شود و باید بلافاصله تقاضای کمک شود که در بیمارستان بوسیله فعال کردن کد احیاء و یا تماس تلفنی با اعضا تیم احیاء کننده صورت می گیرد و در خارج از بیمارستان مراتب به اطلاع سیستم EMS رسانده می شود . باید توجه داشت در صورتی که احیاگر تنها یک نفر باشد و شک قوی به وجود علت قلبی برای SCA دارد باید ابتدا تقاضای کمک کند و در صورت در دسترس بودن، به دنبال AED و یا دفیبریلاتور رفته و سپس سایر اقدامات CPR را شروع می کند ولی در مواردی که احیاگر تنها می باشد و شک به علل تنفسی همچون غرق شدگی می باشد بهتر است ابتدا بیمار به مدت 2 دقیقه CPR شود سپس جهت تقاضای کمک و اطلاع به EMS اقدام شود .

قرار دادن مناسب بیمار و جا گیری احیاگر

بیمار دچار ایست قلبی تنفسی حتماً باید بر روی پشت به صورت supine بر روی یک سطح سفت قرار گیرد برای جابجا کردن بیمار حتماً باید مراقب حفظ وضعیت سر و گردن وی بود که این اقدام به ویژه در مصدومین ترومایی حایز اهمیت می باشد. سپس احیاگر در کنار بیمار زانو می زند و در سطح شانه های وی قرار می گیرد.

پس از انجام اقدامات اولیه فوق باید مراحل ABCD انجام شود .

احیاء پایه Basic Life Support (BLS)

احیاء پایه شامل تشخیص علایم SCA، حملات قلبی، سکته های مغزی و انسداد راه هوایی توسط جسم خارجی به همراه انجام مراحل احیاء قلبی ریوی CPR و دادن شوک به وسیلهAED می باشد .

A و B باز کردن راه هوایی و بررسی وضعیت تنفسی open Airway and check Breathing

A- باز کردن راه هوایی:

ابتدا دهان تا حد امکان باز شده و اجسام خارجی همانند دندان مصنوعی خارج می شود سپس با استفاده از مانور heat tilt – chin lift راه هوایی وی باز نگهداشته می شود . اگر شک به امکان وجود ضربه به سر و یا گردن می باشد باید از مانور jaw trust استفاده کرد .

B- بررسی وضعیت تنفسی:

پس از اطمینان از باز بودن راه هوایی،‌ احیاگر گوش خود را نزدیک دهان مصدوم قرار می دهد و به سینه وی نگاه می کند . با این کار، احیاگر می تواند همزمان در صورت وجود تنفس، حرکات قفسه سینه را ببیند و یا صدای آن را بشنود و یا حرکت هوا را حس کند (lock- listen Ral) در صورت وجود تنفس موثر بیمار در وضعیت بهبودی (recovery position) قرار می گیرد و تنفس های وی مرتب ارزیابی می شود . در صورتی که بیمار تنفس موثری نداشت، دو نفس به وی داده می شود به طوری که حرکت قفسه سینه وی دیده شود به آنها نفس های نجات (rescue breathing) گفته می شود و هر دم 1 ثانیه طول می کشد .

C- ارزیابی گردش خون بیمار و ماساژ قلبی:

در صورتی که پس از دادن دو نفس فوق هیچ گونه واکنشی دیده نشد باید به مدت 5 ثانیه به دنبال نبض کاروتید گشت محل نبض نبض کاروتید در سطح غضروف تیروئید در سطح داخلی عضله استرنوکلیدوماستویید در شیار بین این عضله و نای می باشد. در صورت لمس نبض کاروتید، هر 5 ثانیه یک تنفس به بیمار داده می شود و هر 2 دقیقه یک بار نبض وی لمس می شود. ولی در صورتی که نبض وی لمس نشد باید ماساژ قلبی شروع شود.