عنوان گونهشناسی "نحوۀ مواجهه در برابر آیات الهی از منظر قرآن کریم" که در این رساله مورد بررسی قرار گرفته است، بر اساس دو مقولهی مهم "آیات" و "انسان" بنا نهاده شده است. از یک سو انواع آیات و نشانههای الهی در عرصۀ جهان هستی و جهان درونی مخلوقات، به نمایش گذاشته شدهاند و از سوی دیگر انسانها با حقّ انتخابی که در اختیارشان قرار گرفته است، برخوردها و رفتارهای متفاوتی را در برابر آیات از خود بروز میدهند.
محتوای پژوهش حاضر بر آن است که به لطف و یاری خداوند، پس از بررسی انواع آیات الهی و شناسایی آنها، به بررسی انواع مواجههها و برخوردهای مختلف مناسب و نامناسب بشر در برابر انواع آیات و نشانههای الهی از منظر قرآن کریم بپردازد و همچنین زمینههای بروز آنها و آثار آنها را نیز، مورد بررسی و پژوهش قرار دهد، زیرا در سایۀ شناخت آثار و زمینههاست که ماهیّت هر برخورد شناسایی میگردد.
یکی از مهمترین نتایجی که در این پژوهش به دست آمد آن است که قرآن به عنوان کتاب هدایت، بیشتر به معرفی مواجهههای نامناسب در برابر آیات الهی پرداخته است. زیرا انسانها بیشتر از آنکه در برابر انواع آیات، برخورد و مواجههی مناسب از خود نشان دهند، در طول تاریخ برخوردهای نامناسبی را در برابر انواع آیات الهی، از خود نشان دادهاند و برخوردهای منفی در قرآن کریم، با ذکر جزئیات بیشتری در آیات متعددی معرفی گردیده است در حالی که در معرفی مواجهههای مثبت انسانها در برابر آیات الهی، تنها با اشارهای کوتاه از آن عبور شده است.
پایان نامه گونه شناسی نحوۀ مواجهه در برابر آیات الهی از منظر قرآن کریم
