امروزه دو نوع از رایج ترین انواع نظام های ملی مستمری بازنشستگی وجود دارد:برنامه های عمومی با مزایای که با روشی، مشابه نظام توازن درآمد با هزینه ،تامین اعتبار می شود و برنامه های خصوصی اجباری مبتنی بر حق بیمه ،معین که عموما از نظام سپرده گذاری کامل تبعیت می کند.
این دو نوع اصلی از نظام های موجود از نظر عمومی پذیرفته شده اند؛ اما ،نوع سومی از نظام های تامین اجتماعی وجود دارد که ساده تر است و توجه بیشتری را می طلبد، این پژوهش به بررسی
این نظام می پردازد؛ این نظام ،ترکیبی از نظام های فوق است ومتشکل از برنامه ای دولتی است که می تواند با مزایای معین یا حق بیمه معین باشد،که مزایای معین ارجحیت بیشتری دارد.
هزینه های عملیاتی در یک نظام مرکزی عمومی با مزایای معین از آنچه در یک نظام خصوصی ایجاد می شود ،کمتراست.
نظام سپرده گذاری کامل هزینه های مستمری را عادلانه تر در میان نسل های متوالی مشارکت کنندگان تقسیم می کند واز طریق درآمد های سرمایه گذاری مانع از ایجاد شکاف در آمدی بیشتر میان افراد ثروتمند وفقیر می شود.
سال خوردگی جمعیت ومدیریت ناکارآمدی دو دلیل اصلی افزایش هزینه های مستمری هستند.
سپرده گذاری کامل
در حالی که تامین مالی از طریق روش پرداخت حقوق ، زمانی بسیار مورد انتقاد واقع می شد، ولی اکنون به نظر می رسد که اعتبار این روش مورد قبول واقع شده است.
چون روش پرداخت حقوق ، باعث تخصیص غیر منصفانه درآمد ها بین نسل ها متوالی مشارکت کنندگان می شود، باید از استفاده آن – تاحد ممکن – اجتناب شودبه نظر می رسد که سپرده گذاری کامل تنها رویکرد تامین
مالی صحیح ومنطق با اهداف اجتماعی نظام های مستمری بازنشستگی ملی است ،
چون این نظام:
به تمامی مشارکت کنندگان – به خصوص کسانی که در آمد
پایین تری دارند- اجازه مشارکت داشته باشند وارزش واقعی را از تولید ناخالص ملی نه تنها با فعالیتشان بلکه از طریق تزریق سرمایه با سرمایه گذاری در اقتصاد ومشارکت در برنامه تامین اجتماعی سپرده گذاری کام
به دست آورند که این کار باعث دستیابی به ارزش اجتماعی بیشتر می شود.
منجر به دستیابی به مزایای منصفانه تری می شود که براساس مالکیت شخصی – نه قدرت دولت در اخذ مالیات – پایه گذاری شده اند.
منجر به تخصیص مجدد درآمد براساس فرا نسلی- ونه درون
نسلی می شود که اطمینان می دهد نسل های فعلی به نفع یا ضرر نسل های قبلی فقیرتر و یا ثروتمندتر نخواهند شد.
باعث دستیابی به مقدار بهینه از عدالت فردی واجتماعی ( از طریق رابطه تنگاتنگ مشارکت های انجام شده و منافع دریافتی گروهای متوالی مشارکت کنندگان در برنامه اجتماعی) می شود.
از تبدیل برنامه تامین اجتماعی به ابزار سرمایه داری (که از طریق تخصیص درآمدهای سرمایه گذاری بین سپرده گذاران باعث افزایش شکاف میان افراد فقیر وثروتمند می شود) جلوگیری می کند.
تحت تاثیر روند سنی جامعه ناشی از زادوولد کمتری نیست.
یکی میزان تغییرپذیری نرخ حق بیمه را در سطح کم وبهینه سالانه نگه می دارد.
یکی از ابزارهای کلیدی دستیابی به مقبولیت بهینه پرداخت حق بیمه های تامین اجتماعی با در نظر گرفتن مزایای فوق الذکر است.
به علت سطح پایین نرخ های حق بیمه در مقایسه با تامین مالی از طریق پرداخت حقوق به طور طبیعی تمایل به پذیرش این طرح بیشتر می شود.
باعث می شود که افراد کم درآمد قبل وبعد از بازنشستگی با مشکلات مالی کمتری مواجه می شوند.
سال خوردگی
بیشتر جمعیت جهان سال خورده هستند اولین ومهمترین دلیل سال خوردگی این است که مردم به علت افزایش استانداردهای زندگی پیشرفت های درمانی ، تکنولوژی (مانند داروها ،جراحی ،ژنتیک) وعوامل دیگری از قبیل
تغذیه، فاصله میان زایمان ها، تعداد افراد خانواده ، بهداشت خانواده وبهداشت عمومی ،بیشتر عمر می کنند) مثال:
مدیریت ناکارآمد
دومین دلیل افزایش نرخ های حق بیمه مستمری مدیریت ناکارآمد (سوء مدیریت) در زمینه های زیر است:
هزینه های اجرایی بالا
هزینه های بالا ناشی از ناهمگونی ذخایر مزایا مانند نرخ های
جایگزین مازاد درچند سال سود از مدت پرداخت حق بیمه
عدم پرداخت مبالغ حق بیمه اعلام شده که ممکن است از عوامل بسیاری مانندنظام ناکارآمد جمع آوری مالیات دشواری گنجاندن خود اشتغالی دربخش کشاورزی وجود بخش غیررسمی گسترده
دانلود پاورپوینت اثر تامین مالی به روش پرداخت حقوق و خصوصی سازی تامین اجتماعی
