تحقیق درباره غلامحسین ساعدی ، زندگی نامه و کارهایش

اختصاصی از نیک فایل تحقیق درباره غلامحسین ساعدی ، زندگی نامه و کارهایش دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 3

غلامحسین ساعدی ، زندگی نامه و کارهایش

امحسین ساعدی(گوهر مراد)

سالهاپیش فیلم گاوبه کارگردانی داریوش مهرجویی رادیدم.سال تولیدفیلم۱۳۴۸ بود.برایم بسی مایه شگفتی بودکه درآشفته بازار فیلمفارسی های کلیشه ای آن زمان فیلمی اینچنین بدیع ساخته شده باشد.داستان فیلم ازساعدی بود.بازی زیبای عزت اله انتظامی درفیلم بسیارجلب توجه می کرد.به تدریج باکارهای بیشتری ازساعدی آشناشدم.خواندن مجموعه داستان عزاداران بیل برایم بسیارلذتبخش بود.نمایشنامه های او که بانام مستعارگوهرمرادبه چاپ می رسید همواره موردتوجه خاص واقع می شد.از نمایشنامه های او که در تئاترها و تلویزیون دولتی اجرا می شد مردم استقبال می کردند و خوششان می آمد ، مخصوصاً در تئاتر که به گفته دوستان و نزدیکانش او تقریباً هر شب در سالن نمایش حضور می یافت ، مردمی را که برای تماشای اثر او می آمدند از نزدیک می دید .

طبقه متوسط و اعیان غش غش می خندیدند و شادی می کردند ، تئاتر مملو از جمعیتی می شد غالباً مرفه و قبراق و سرحال ، پیام نویسنده را در نمی یافتند برای همین می خندیدند ، یکجا خود او با حیرت می گوید :

" چرا شماها به تئاتر می آیید ؟ من برای شماها این نمایش را ننوشته ام ! "

ساعدی فهمیده بود مردمی که مخاطب او شده اند آن گروه و اقشاری نیستند که باید باشند ، شاید همین استقبال او را غمگین می کرد ، چه کسی می تواند بگوید غلام حسین ساعدی را به خاطر آن تماشاگران ، شاد و سرحال دیده است ؟

.وقتی کتاب تاتارخندان اوراخواندم احساس کردم که این داستان شرحی اززندگی وخاطرات خودساعدی است.مگرنه اینکه اوقبل ازهرچیزیک پزشک وآنهم متخصص روانپزشکی بود؟!

او خود از سر فروتنی و یا واقع بینی بارها گفته و نوشته بود که :

من نویسنده متوسطی هستم ، هنوز داستان ها و نمایشنامه های مهمی را که باید بنویسم ، ننوشته ام .

در عرصه ادبیات معاصر ایران ، غلام حسین ساعدی از اوایل دهه چهل نویسنده مهم و موفقی شده بود ، در بازار کتاب و میان کتابخوان های جدی محبوبیتی رشک انگیز یافته بود ، در تاریخ هنر و ادبیات کشور ما کمتر نویسنده ای تا این حد از نزدیک موفقیتش را در آغوش داشته ، اما تلخ و پریشان زیسته و مصیبت کشیده است .

معمولاً اهمیت آثار کمتر نویسنده و هنرمندی در زمان حیات خود وی شناخته می شود ، آینده نشان خواهد داد که انبوه آثار این نویسنده چه جایگاهی در اعتلای ادبیات معاصر ایران پیدا خواهد کرد .

در این تردیدی نداریم که غلام حسین ساعدی نویسنده ای خلاق و هنرمندی بالفطره بوده است ، حرف شاملو را پر بیراه نمی دانم که تخیل ساعدی از گابریل گارسیا مارکز و فونتس چیزی کم نداشته است .

غلامحسین ساعدی در 14 دی 1314 در تبریز متولد شد. نخستین آثارش را از 1334 در مجلات ادبی به چاپ رساند. او که در ابتدا به عنوان نمایشنامه‌نویسی چیره دست (با نام مستعار گوهر مراد) شهرت یافته بود،‌ با نگارش داستان‌های زیبایی چون «گدا»، «دو برادر» و «آرامش در حضور دیگران»، جایگاه خود را به عنوان یکی از خلاق‌ترین داستان‌نویسان ایران نیز تثبیت کرد.

آثار او دستمایه‌ی برخی از بهترین فیلم‌های بلند سینمای ایران قرار گرفته است، که مهراز جمله‌ی آنها می‌توان فیلم‌های "گاو" (ساخته‌ی داریوش مهرجویی، 1348)، "آرامش در حضور دیگران" (ساخته‌ی ناصر تقوایی، 1349) و "دایره‌ی مینا" (ساخته‌ی داریوش مهرجویی، 1353) را نام برد.

ساعدی در دوم آذر 1364 به علت خون‌ریزی دستگاه گوارش در فرانسه درگذشت و در گورستان پرلاشز در کنار صادق هدایت یه خاک سپرده شد.

دوم آذرماه سالروزخاموشی این نویسنده تواناوستاره درخشان آسمان ادبیات داستانی ایران گرامی باد.

جاودان باشید.

http://www.basetareha1385.blogfa.com/8509.aspx

دانلود فایل پاورپوینت آموزش آداب ومهارت های زندگی اسلامی ویژه رابطین طرح کرامت ..

اختصاصی از نیک فایل دانلود فایل پاورپوینت آموزش آداب ومهارت های زندگی اسلامی ویژه رابطین طرح کرامت .. دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

پاورپوینت   آموزش آداب ومهارت های زندگی اسلامی ویژه رابطین طرح کرامت

فرمت فایل: پاورپوینت

تعداد اسلاید: 35

uچگونه کرامت وعزت نفس وشخصیت رادرخودودانش آموزان بوجوداوریم؟

شاخص اول: ایمان به غیب                         آیات متعدد قرآن کریم

راههای تقویت ایمان به غیب:

1- توجه دادن دانش آموزان به اینکه خداغیرممکن راممکن می کند.

مثال:آتش کارش سوزاندن است اماخدااین ممکن را که سوزاندن است تبدیل به غیرممکن می کندمانند داستان حضرت ابراهیم(ع)

2- توجه دادن به وعده هایی که خداداده وتحقق پیداکرده است .

مانند ورودپیامبرخدابه مکه،غلبه روم ،وعده هایی که درمورد اقوامی چون عاد وثمود و... داده شد.یا جهانی شدن دین پیامبر

مقاله درباره نقش کار در زندگی انسان

اختصاصی از نیک فایل مقاله درباره نقش کار در زندگی انسان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 7

نقش کار در زندگی انسان

مقدمه

کار در زندگی انسان نقش مهمی دارد . به شرطی که کار را که انتخاب کرده مورد علاقه باشد و پشتکار داشته باشیم زیرا پشتکار انسان را موفق می کند و بهترین نردبان ترقی او به شمار می رود .

اشخاصی که به قریحه و مواهب طبیعی خود متکی هستندبه رستگاری وپیشرفت نزدیکند واز خسران دور. نسبت پشتکار به مواهب طبیعی مثل نسبت اراده است به قابلیت . همانطور که شخص هر قدر قابلیت انجام کاری را داشته باشد ، تا اراده انجام آن را نکند به انجامش موفق نخواهد شد . همین طور هم هر قدر انسان صاحب ذوق و قریحه و هوش و ادراک باشد تا آن ذوق و هوش و ادراک مقرون به پشتکار و سعی و عمل نباشد مثمر ثمر نیست . اساس امید پشتکار است . یک شخص فعال و با پشتکار هیچوقت در مقابل ناملایمات و شکست ها خسته وفرسوده نمی شود . امید برای همه لازم است . با وجود امید انسان به سهولت می تواند مصائب و سختی های زندگانی را تحمل کند .

بدبخت ترین اشخاص کسی است که آروزهایش زیاد وقوه عملش کم باشد . کسی که دستخوش آروزهای دور و درازی شود که فراتر از قدرت عمل اوست . قوایش کاستی ونقصان می پذیرد و در زندگانی رستگار نخواهد شد . بیشتر از همه طبقه جوان در معرض این آفت قرار دارد . لذا انسان باید از دوران کودکی خود را از عالم تخیل و رؤیا بیرون کشد و به مرحله عمل نزدیک شود و در زندگی هدفی داشته باشد نتیجه و هدف دوری که در انتظار آن هستند به سراسر زندگی لذت می بخشد ودر انسان علاقه به کار ایجاد می کند باید همیشه بیاد داشته باشیم که بهتر ین دوران عمر برای کسب فضائل اخلاقی دوران جوانی است هر گاه دوران جوانی را به بیهودگی بگذرانیم و تخم نیکی در سر زمین وجود خود نیفشانیم دیگر هرگز قادر نخواهیم شد بترمیم به پردازیم .

بقول دانشمندی : زندگی به یک شب تارمی ماند ما باید چراغ خود را بدست خود بیفروزیم و زندگی خویش را روشن کنیم . چطور می توان زندگی را روشن کرد ؟ قبل از همه باید هرسال و یا لااقل هر ماه بودجه ای برای صرف اوقات خود بطرز صحیح فراهم آوریم.

بعبارت دیگر باید طرحی برای طرز استفاده از اوقات خود بریزیم چه فقط به این طریق قادر خواهیم شدکه از اتلاف وقت خودداری کرده و به انجام کارهای خلاق و ثمر بخش بپردازیم و همانطور که زنبور عسل فقط از عطر گله ای خوشبو و سودمند استفاده می کندو روی گلهای زهرآگین نمی نشیند ما هم فقط با نیکان معاشرت کنیم تا اوقات ما عاقلانه صرف شود و جام عمر ما از شهد ناب لبریز گردد.

احادیث رسول خدا (ص)می فرماید کسی که روزی خود را با کار و تلاش تهیه کند در قیامت در شمار انبیاء قرار می گیرد و ثواب آنان را دریافت می کند. و نیز می فرمایند کسی که شب را در حال خستگی ناشی از کار بگذراند کاری که برای درآمد حلال بوده است شب را آمرزیده به سر آورده است. رایانه و دنیای کار رایانه ها در دنیای کار امروز در کشور های صنعتی بیش از 70% کارها را انجام می دهند ( رایانه ها و وسایل مرتبط به آن) انجام محاسبات پیچیده ی منجمان توسط رایانه ها در اندک زمانی انجام می شوند استفاده از رایانه ها و ابر رایانه ها به این دلیل افزایش یافته است که : آنها علاوه بر اینکه در هر ثانیه کار چندین نیروی کار انسانی را انجام می دهند زمان بیشتری را هم به خدمت و فعالیت می پردازند بدون آنکه کمترین پاداش و مزد را از صاحب کار بخواهند. شعر برو کار میکن مگو چیست کار که سرمایه ی جاودانی است کار روایت روزی شخصی امام صادق (ع) را در هنگام کار کردن در آفتاب سوزان مشاهده کرد ایشان برای خدمت به امام خویش گفتند: شما بروید و در سایه استراحت کنید من این کار را انجام می دهم. امام بلافاصله فرمودند: دوست دارم خودم برای کسب روزی رنج بکشم و آفتاب بخورم. نقش کار در زندگی انسان کار، سازنده ی انسان و بیکاری و تنبلی فاسد کننده ی اوست ؛ لذا ارزش کار نه صرفاً از جهت کسب درآمد یا شکوفایی اقتصادی بلکه در تاثیری است که بر انسان می گذارد و شخصیت او را پرورش می دهد. برخی از آثار کار در انسان عبارت اند از شکوفایی استعداد ها وجود آدمی سرشار از استعداد های کوناگون است که باید آن را شکوفا کند. این استعداد ها وقتی ظهور می کند که آدمی از جای خود برخیزد، حرکت کند، با سختی ها درگیر شود و در دل حوادث قرار گیرد. انسان در کار ، خود را می آزماید، کشف می کند و به توانایی های وجودی خود پی می برد. لطافت احساس: بیکاری، تنبلی و سستی ، قساوت می آورد اما کار، کیمیا است و مس وجود انسان را به طلا تبدیل می کند. کسی که اهل کار است ، قدر زحمت و کار را می داند، از رنج مردم به رنج می افتد، شادمانی مردم او را شاد می کند. کار، کارخانه ی سازندگی و تربیت و تعالی بخش احساسات انسانی است. تمرکز قوه ی خیال در هنگام بیکاری پرنده ی خیال به هر سو پرواز می کند و انسان را به دنبال خود می کشاند و چه بسا او را به سمت افکار و اوهام فاسد و شیطانی رهنمون شود. امیر المومنین می فرماید: اگر نفس خود را به کاری مشغول نکنی، او تو را مشغول می کند. اما آن کس که به هر کاری مشغول است فکر و خیالش متوجه آن کار است و به امور بیهوده نمی اندیشد. احساس عزت نفس کسی که کار می کند و دستش را پیش دیگران دراز نمی کند احساس عزت و کرامت می کند، هر چند درآمد او اندک باشد و یه زندگی معمولی را بگذراند کار و سرمایه در هر فعالیت اقتصادی دو عامل دخالت دارد: سرمایه و کار با سرمایه و کار نوعی مشارکت اقتصادی به وجود می آید و سودی که نتیجه ی این فعالیت است، بنا بر توافق قبلی، میان صاحب سرمایه و انجام دهنده ی کار تقسیم می شود. اثرات روانی کار آمار ها و تحقیق و پرسش ها از مردم و همچنین مطالعات روانشناسی نشان می دهد که افرادی که کار نمی کنند، اغلب افرادی کسل، تنبل و با گذشت زمان فاقد توانایی می شوند اما در مقابل افرادی که کار می کنند هر روز بر تجربه و توانایی های آنها افزوده می گردد ، این افراد شاد تر از افرادی هستند که کار نمی کنند. افرادی که همیشه کار می کنند شاید متوجه برطرف شدن نیازهای روانی خود توسط انجام کار نشوند اما پس از آنکه به مدت چند روز کار را از آنها بگیریم بشدت دچار افسردگی، بی حالی و گاهی دچار عصبانیت های کوتاه مدت می گردند

کار و تلاش در سیره امام علی علیه‏السلام

درآمد

کار، جوهر آدمی است. با کار کردن، استعدادها و ظرفیت‏های وجودی انسان شکوفا می‏شود. تمدن‏های عظیم بشری نیز با همه تنوع و تفاوتشان، حاصل کار و تلاش بی‏امان و خستگی‏ناپذیر آدمیان است. بنابراین، کار را می‏توان از دو جنبه بررسی کرد: نخست، از جنبه شخصی و تأثیرهایی که بر روان و جسم فرد می‏گذارد و دیگر، از جنبه اجتماعی و اثرپذیری متقابل فرد و جامعه. کار ممکن است تأثیر مثبت یا منفی بر جسم و جان انسان بگذارد و می‏تواند به فرد منزلت اجتماعی ببخشد و توازن را میان فرد انسانی و جامعه برقرار سازد.

ارزش کار در اسلام

اگر چه مفهوم کار کردن و ساختن، در نهاد و فطرت آدمی ریشه دارد، و مورد توصیه عقل است، ولی با این حال، خداوند و انبیا و اولیای الهی برای تأکید بیشتر و غفلت زدایی از وجود انسان‏ها، پیوسته انسان‏ها را به کار و کوشش فراخوانده و تشویق کرده‏اند. از همین روست که قرآن می‏فرماید: «آدمی را جز حاصل کارش بهره‏ای نیست». (نجم :39)

بر اساس آنچه در قرآن، عهدین و کتاب‏های تاریخی آمده است، بیشتر پیامبران به کارهایی چون: کشاورزی، زره سازی، نجاری و تجارت و... اشتغال داشته‏اند. حضرت ابراهیم و اسماعیل علیهماالسلام به دست خویش، خانه کعبه را بنا نهادند. حضرت نوح علیه‏السلام کشتی ساخت. حضرت موسی علیه‏السلام چوپانی کرد. حضرت عیسی علیه‏السلام طبابت می‏کرد، حضرت داوود علیه‏السلام زره می‏ساخت و حضرت محمد صلی‏الله‏علیه‏و‏آله به چوپانی و تجارت می‏پرداخت.پیامبر اسلام صلی‏الله‏علیه‏و‏آله آن‏گاه که ویژگی‏های انسان مؤمن را برای حضرت علی علیه‏السلام توصیف می‏کند، با اشاره به صفت پرکاری می‏فرماید: «ای علی، پرکاری از صفات مؤمن است.» همچنین آن حضرت می‏فرماید: «دوست دارم که شخص برای تأمین مخارج خود، از حرارت آفتاب آزار ببیند».امروزه جامعه شناسان نیز به اهمیت و ارزش کار توجه کرده و هر یک به نوعی آن را مورد تأیید و تأکید قرار داده‏اند.

تحقیق درباره زندگی امام حسن

اختصاصی از نیک فایل تحقیق درباره زندگی امام حسن دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 29

زندگانی حضرت امام حسن (ع )

1. تولد و کودکی

2. کمالات انسانی

3. بیعت مردم با حسن بن علی (ع )

4. همسران و فرزندان امام حسن (ع )

تولد و کودکی

امام حسن (ع ) فرزند امیر مؤمنان علی بن ابیطالب و مادرش مهتر زنان فاطمه زهرا دختر پیامبر خدا (ص ) است .

امام حسن (ع ) در شب نیمه ماه رمضان سال سوم هجرت در مدینه تولد یافت . وی نخستین پسری بود که خداوند متعال به خانواده علی و فاطمه عنایت کرد.

رسول اکرم (ص ) بلا فاصله پس از ولادتش ، او را گرفت و در گوش چپش اقامه گفت . سپس برای او بار گوسفندی قربانی کرد، سرش را تراشید و هموزن موی سرش که یک درم و چیزی افزون بود - نقره به مستمندان داد. پیامبر (ص ) دستور داد تا سرش را عطر آگین کنند و از آن هنگام آیین عقیقه و صدقه دادن به هموزن موی سر نوزاد سنت شد. این نوزاد را " حسن " نام داد و این نام در جاهلیت سابقه نداشت .

کنیه او را ابومحمد نهاد و این تنها کنیه اوست .

لقب های او سبط، سید، زکی ، مجتبی است که از همه معروفتر "مجتبی " می باشد. پیامبر اکرم (ص ) به حسن و برادرش حسین علاقه خاصی داشت و بارها می فرمود که حسن و حسین فرزندان منند و به پاس همین سخن علی به سایر فرزندان خود می فرمود : " شما فرزندان من هستید و حسن و حسین فرزندان پیغمبر خدایند ".

امام حسن هفت سال و خرده ای زمان جد بزرگوارش را درک نمود و در آغوش مهر آن حضرت بسر برد و پس از رحلت پیامبر (ص ) که با رحلت حضرت فاطمه دو ماه یا سه ماه بیشتر فاصله نداشت ، تحت تربیت پدر بزرگوار خود قرار گرفت .

امام حسن (ع ) پس از شهادت پدر بزرگوار خود به امر خدا و طبق وصیت آن حضرت ، به امامت رسید و مقام خلافت ظاهری را نیز اشغال کرد، و نزدیک به شش ماه به اداره امور مسلمین پرداخت . در این مدت ، معاویه که دشمن سرسخت علی (ع ) و خاندان او بود و سالها به طمع خلافت ( در آغاز به بهانه خونخواهی عثمان و در آخر آشکارا به طلب خلافت ) جنگیده بود، به عراق که مقر خلافت امام حسن (ع ) بود لشکر کشید و جنگ آغاز کرد. ما دراین باره کمی بعد تر سخن خواهیم گفت .

امام حسن (ع ) از جهت منظر و اخلاق و پیکر و بزرگواری به رسول اکرم (ص ) بسیار مانند بود. وصف کنندگان آن حضرت او را چنین توصیف کرده اند:

" دارای رخساری سفید آمیخته به اندکی سرخی ، چشمانی سیاه ، گونه ای هموار، محاسنی انبوه ، گیسوانی مجعد و پر، گردنی سیمگون ، اندامی متناسب ، شانه یی عریض ، استخوانی درشت ، میانی باریک ، قدی میانه ، نه چندان بلند و نه چندان کوتاه .

سیمایی نمکین و چهره ای در شمار زیباترین و جذاب ترین چهره ها ".

ابن سعد گفته است که " حسن و حسین به ریگ سیاه ، خضاب می کردند "

کمالات انسانی

امام حسن (ع ) در کمالات انسانی یادگار پدر و نمونه کامل جد بزرگوار خودبود. تا پیغمبر (ص ) زنده بود، او و برادرش حسین در کنار آن حضرت جای داشتند، گاهی آنان را بر دوش خود سوار می کرد و می بوسید و می بویید.

از پیغمبر اکرم (ص ) روایت کرده اند که درباره امام حسن و امام حسین (ع ) می فرمود: این دو فرزند من ، امام هستند خواه برخیزند و خواه بنشینند ( کنایه از این که در هر حال امام و پیشوایند ).

امام حسن (ع ) بیست و پنج بار حج کرد، پیاده ، درحالی که اسبها نجیب را با او یدک می کشیدند. هرگاه از مرگ یاد می کرد می گریست و هر گاه از قبر یاد می کرد می گریست ، هر گاه به یاد ایستادن به پای حساب می افتاد آن چنان نعره می زد که بیهوش می شد و چون به یاد بهشت و دوزخ می افتاد، همچون مار گزیده به خود می پیچید.

از خدا طلب بهشت می کرد و به او از آتش جهنم پناه می برد. چون وضو می ساخت و به نماز می ایستاد، بدنش به لرزه می افتاد و رنگش زرد می شد. سه نوبت دارائیش را با خدا تقسیم کرد و دو نوبت از تمام مال خود برای خدا گذشت . گفته اندک : "اما حسن (ع ) در زمان خودش عابد ترین و بی اعتنا ترین مردم به زیور دنیا بود".

در سرشت و طینت امام حسن (ع ) برترین نشانه های انسانیت وجود داشت . هر که او را می دید به دیده اش بزرگ می آمد و هر که با او آمیزش داشت بدو محبت می ورزید و هر دوست یا دشمنی که سخن یا خطبه او را می شنید، به آسانی درنگ می کرد تا او سخن خود را تمام کند و خطبه اش را به پایان برد. محمد بن اسحاق گفت : پس از رسول خدا (ص ) هیچکس از حیث آبرو و بلندی قدر به حسن بن علی نرسید. بر در خانه فرش می گستردند و چون از خانه بیرون می آمد و آنجا می نشست راه بسته می شد و به احترام او کسی از برابرش عبور نمی کرد و او چون می فهمید، برمی خاست و به خانه می رفت و آن گاه مردم رفت و آمد می کردند". در راه مکه از مرکبش فرود آمد و پیاده به راه رفتن ادامه داد. در کاروان همه از او پیروی کردند حتی سعد بن ابی وقاص پیاده شد و در کنار آن حضر ت راه افتاد.

تحقیق درباره زندگی نامه قاریان قران مصری

اختصاصی از نیک فایل تحقیق درباره زندگی نامه قاریان قران مصری دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 47

زندگینامه خود نوشت استاد عبدالباسط

 زندگینامه

نمونه هایی از تلاوت استاد عبدالباسط  زندگینامه

متن حاضر گزیده ویرایش شده ای از یک مصاحبه با استاد عبدالباسط می باشد، که به صورت زندگینامه خود نوشت تنظیم شده است.

من" عبدالباسط محمد عبدالصمد" از قریه ارمنت که حالا مبدل به شهر شده از توابع استان قنا در جنوب مصراست؛ فاصله ارمنت با قاهره تقریباً 700 کیلومترمی باشد. من در سال 1349 هجری قمری،( 1307 هجری شمسی) به دنیا آمدم .

در ده سالگی قرآن را حفظ نمودم. عاشق قرآن بودم و از خدا آرزو می کردم که یک قاری مشهور بشوم. من برای شنیدن قرآن، مسافت زیادی را پیاده طی می کردم؛ چون در آن زمان در خانه ها رادیو وجود نداشت و فقط قهوه خانه ها رادیو داشتند.

شیخ رفعت و شیخ شعشاعی- دو نفری که در آن زمان مشهور بودند- در رادیو قرائت قرآن داشتند. شیخ رفعت دو بار در هفته روزهای دوشنبه و جمعه  تلاوت داشت. و ما سه کیلومتر راه را پیاده طی می کردیم تا به صدای شیخ رفعت گوش بسپاریم و برای استفاده از سایر قاریان در جلسات شبانه قرآن شرکت می کردیم . من در مکتبخانه های همان روستا قرآن را حفظ کردم . در آن زمان هنوز روستای ما مبدل به شهر نشده بود.

من به پدرم گفتم که می خواهم علم قرائات را فرا گیرم و قاری مشهور بشوم. پدرم مرا تشویق کرد. اما برادران بزرگترم به دانشگاه الأزهر رفتند و در علوم دیگری تحصیل کردند.

پدرم می خواست مرا به " طنطا" که ناحیه ای مشهور در علوم قرائات و تعلیم علوم قرآنی بود ببرد، اما شیخی از ناحیه شمال به روستای ما آمد و برای تعلیم علوم قرآنی و قرائات، مردم از او استقبال کردند، که من هم نزد او رفتم و قرائات سبع را یاد گرفتم. او احساس می کرد که من علاقمند هستم و توانایی دارم که قرائات سبع را یاد بگیرم، پس مرا در این امر تشویق می کرد . او قصد آموزش ده قرائت را داشت اما من به فراگیری هفت قرائت قانع بودم . معلم مرا با خود در جلسات شبانه قرآن همراه می برد و تقریباً مرا مثل فرزند خود حساب می کرد.

من قرآن را در ده سالگی و قرائات سبعه را در 12 سالگی و عشره را در 14 سالگی، یعنی همه قرائت های دهگانه را- الحمدلله- آموختم .  

ما علاوه بر حفظ قرآن، در کتاب ها معانی را هم فرا می گرفتیم. چون علم به معانی در رعایت وقف و دیگر قواعد لازم است.

گرچه در مصر دانشکده قرائات قرآنی ایجاد شده ولی هنوز هم چند مکتبخانه در مصر موجود است ولی مسئولین دوباره تشویق  شده اند تا مکتبخانه ها به وضع سابق خود برگردد.

البته مدرسه قرائات هم هست ولی این مخصوص کسانی است که قرآن را حفظ کرده اند و می خواهند قرائت ها را بیاموزند و این مدرسه وابسته دانشکده زبان ادبیات و عرب به دانشگاه الأزهر است. و قرائت های هفتگانه، دهگانه، چهارده گانه، قواعد قرآن و زبان عربی و به طور کلی علوم قرآنی و علوم وابسته به آن در آنجا تدریس می شود.

من تمام وقت خود را صرف قرآن کرده ام و تمام زندگی ام صرف تعلیم قرآن و جلسات دینی شده است. گرایش من بیشتر به قرائت قرآن و برگزاری لیالی قرآنی و دعوت های شخصی از کشورهای اسلامی و ضبط رادیویی و تلویزیونی و... است.

هنگامی که 19 سال داشتم در سال 1951 برای اولین بار به قاهره رفتم. و حافظ قرآن بودم و در منطقه"صعید" شهرتی داشتم.  به مناسبت میلاد پیامبر جشنی برپا بود. بعضی ها مرا می شناختند و تمایل داشتند من در بعضی از این مناسبت ها قرآن بخوانم. اما من به علت غربت، و حضور قاریان معروف تردید داشتم. یکی از علما که مرا می شناخت از من درخواست کرد که ده دقیقه قرآن بخوانم. من پذیرفتم که ده دقیقه قرآن بخوانم اما یک ساعت و نیم طول کشید. سبحان الله . توفیقی از جانب خداوند بود و مسجد پر شد از جمعیت، مرتباً از من می خواستند که باز هم بیشتر بخوانم و من همچنان تلاوت می کردم .

روز بعد باز از من خواستند بخوانم و من هم حاضر شدم. بعضی از مسئولین هم بودند که البته آنها را نمی شناختم. مرا خواستند و گفتند:" اهل کجا هستی"؟

گفتم:" اهل صعید هستم، از روستایی به نام ارمنت."

به من گفتند:" چرا به رادیو نمی آیی شهرت پیدا کنی؟"

گفتم:" من در صعید مشهور هستم."

گفتند:" به جای آن که در یک منطقه مشهور باشی، در همه دنیا شهرت پیدا می کنی."

گفتم که باید با دیگران و از جمله پدر مشورت کنم.

به من گفتند: لازم نیست، توکل بر خدا کن و به رادیو بیا. من نیز چون حس کردم که پیشرفتی برای من  در این کار هست، پذیرفتم . در آن زمان، شیخ الضباع مسئول جلسات قرآنی بود و کتاب هایی در زمینه قرائات و علوم قرآنی نوشته بود، او در علوم قرآنی و قرائت ها مرجع به حساب می آمد. شیخ پس از این که متوجه شد قرائات سبع را حفظ هستم؛ به من تبریک گفت و وعده داد که اوقاتی برای قرائت قرآن در رادیو برایم مشخص کند.

از آن پس هر یک ماه یا هر یک ماه و نیم یک بار، در رادیو تلاوت داشتم . نماز صبح را در مقام حضرت زینب(س) می خواندم و بیرون می رفتم و پیاده تا رادیو که در خیابان علوی بود می رفتم و ساعت 5/6 تا 7 صبح تلاوت قرآن داشتم.

در سال 52 بود که به حج مشرف شدم و برای اولین بار بود که در همین کشور تلاوت قرآن من روی نوار ضبط شد. البته در تلاوت از برخی قاریان از جمله شیخ مصطفی