درخت میوه به درختی اطلاق می شود که دارای میوه می باشد – ساختارهایی که ازتخمدان رسیده یک گل که دارای یک یا چند دانه است تشکیل شده است. بنابراین چون تمام درختان گیاهان گلدار میوه تولید می کنند ( همه درختان بجز سرخس درختی و بازدانگان) این اصطلاح در باغداری در مورد درختانی بکار می رود که میوه آنها مورد مصرف غذایی انسان قرار می گیرد.انواع میوه ها در جای دیگری تعریف و توصیف خواهند شد ( به میوه ها مراجعه کنید) اما میوه شامل یک مفهوم غذایی و بعضی درختان دارای میوه مغزدار مثل گردو می باشد.
سیب «درخت»
سیب (دقیقا" یک میوه شفتدار) میوه درختی ازطبقه Malus است که عضوی از خانواده گل سرخیان بوده ( روزاسیا) و در طول تاریخ کشت می شده است . بیشتر گروه سیبها به گونه M. domesticaیا پیوندیهای آن تعلق دارند.
در کلیه مناطق آب و هوایی خنک ، سیب غذای بسیار مهمی بوده است . نسبت به سایرمیوه های درختی ( احتمالا" بجز مرکبات) سیب را می توان برای ماهها انبار نمود درحالیکه همچنان ارزش غذایی خود را حفظ می کند. سیبهای زمستانی که در اواخر پاییز چیده شده و در دمای بالای انجماد در سردخانه یا اتاق سیب نگهداری می کنند از سال 1800 غذای مهمی در اروپا و آمریکا به شمار می رفته است
گونه های سیب
بیش از 7500 گونه سیب شناسایی شده است . این گونه ها در نقاط فراشمالگانی ، نیمه حاره و معتدل وجود دارند. چون درختان سیب به شرایط خنک کننده( chilling requirement) نیازدارند در آب و هوای استوایی گل نمی دهند..
برداشت
بیشتر درختان بالغ هر سال معمولاً 10-5 بوشل ( 200-100 کیلوگرم) محصول سیب دارند. سیبها را با استفاده از نردبانهای سه شاخه که بگونه ای طراحی شده اند تا بین شاخه ها ثابت شوند، برداشت می کنند. گونه های کمی که چیده نمی شوند ضمن رشد بسیار زیاد محصول فراوانی می دهند که تقریباً برداشت آن ممکن نیست. درختان کوتاه هر سال تقریبا" 5-3 بوشل ( 100-50 کیلوگرم) محصول ببار می آورند.گونه های مختلف براساس محصولشان و اندازه نهایی درخت متفاوتند حتی اگرپیوند یکسانی داشته باشند
تجـــــــارت
45 میلیون تون ( سنجه وزن برابر 1000 کیلو) سیب در سال 2002 به ارزش تقریباً 10 بیلیون دلار آمریکا در جهان پرورش یافته است که تقریباً نیمی از آنرا چین تولید نموده است. آمریکا با تولید 10 درصد محصول جهان دومین تولید کننده عمده سیب می باشد. ترکیه هم یکی از تولید کنندگان بزرگ این محصول محسوب می شود. فرانسه ، ایتالیا ، آفریقای جنوبی و شیلی در بین صادر کنندگان عمده سیب قرار دارند .
امروزه انبه به عنوان یک درخت میوه در مناطق گرم استوایی و آب و هوای نیمه حاره‌ای در شمال ، جنوب و مرکز آمریکا ، کارائیب ، جنوب و مرکز آفریقا ، فیلیپین و استرالیا به مقدار زیادی کشت می‌شود. رایج‌ترین گونه انبه در کشور هند Alphonso است که به نام شاه انبه معروف هستند، گفته می‌شود. این میوه به راحتی پرورش یافته و اکنون بیش از 1000 گونه انبه یافت می‌شود.
خواص انبه
اعتقاد بر این است که انبه‌ها موجب آرامش روده‌ها در هضم می‌شوند. در کشور هند از انبه برای جلوگیری از خونریزی ، تقویت قلب و منفعتهای مغزی مورد استفاده قرار می‌گیرند. به سبب آهن فراوان در انبه ، از آن برای درمان کم خونی بهـــره می‌برند. انبه حاوی اوروشیول است اگرچه مقدار آن بسیار کمتر از پیچک سمی می‌باشد. بعضی افراد در اثر لمس پوست یا شیره آن دچار التهاب پوست شده‌اند. از میوه و پوست انبه علاوه بر ترشی و مربا عصاره‌ای می‌سازند که دارای اثرات قابض است.غرغره این عصاره ، مخلوط با کمی آب جهت درد گلو و اورام لوزتین بکار می‌رود. پوست انبه دارای 15 تا 18 تانن است و یک قاشق چایخوری کوبیده آن دو مرتبه در روز برای معالجه اسهال کافی است. صمغ این درخت کمی در آب حل می‌شود و از انواع صمغ عربی است. میوه انبه ابتدا گس و بعد ترش می‌شود و در اثر زیاد ماندن در روی درخت ، کم‌کم شیرین می‌شود. میوه انبه بوی خوشی شبیه انبر دارد. مقوی جسم و روح و اعضای دستگاه گوارش است. کلیه و مثانه را تقویت می‌کند.
دانلود پاورپوینت درختان میوه ، منسب برای ارائه در کلاس- 30 اسلاید