دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
بررسی ویژگی های کیفی سود و نوع مدیریت سود
در شرکت های درمانده مالی و ورشکسته
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:46
چکیده :
هدف از گزارشگری مالی فراهم آوردن اطلاعاتی مفید برای تصمیم گیری های تجاری است. از طرفی محصول اصلی گزارشگری مالی نیز سود خالص و یا سودی است که به عنوان معیاری برای سنجش عملکرد شرکت بر مبنای حسابداری تعهدی مورد استفاده قرار می گیرد. اقلام تعهدی، می تواند کیفیت سود را تحت تاثیر قرار دهد. کیفیت سود نیز در تصمیم گیری های تجاری مورد توجه سرمایه گذاران است (بیزیسر، 2008). کیفیت سود ارتباط نزدیکی با مدیریت سود در ارزیابی سلامت مالی یک واحد تجاری دارد. مدیریت سود زیاد، می تواند کیفیت سود را کاهش دهد و اطلاعات ساختگی ممکن است به تصمیم گیری نادرست منجر شود. در حالی که، عدم وجود مدیریت سود، کیفیت سود را تضمین می کند. زیرا عوامل دیگری مانند بازار سرمایه و پاداش مدیریت به کیفیت سود کمک می کنند (لو، 2008).
از دیدگاه سابرا مانیام (1996)، دو نوع مدیریت سود وجود دارد: کارا و فرصت طلبانه. اگر مدیران از اختیارات خود نسبت به انتشار اطلاعات محرمانه در مورد سودآوری شرکت، که هنوز منعکس کننده سود مبتنی بر بهای تمام شده تاریخی است، استفاده کنند مدیریت سود، کارا خواهد بود. اما اگر مدیران از اختیارات خود برای افزایش منافع شخصی، با میل بیشتری اقدام به انتشار اطلاعات محرمانه درباره سودآوری شرکت کنند، مدیریت سود فرصت طلبانه خواهد بود. در مدیریت سود کارا ، اقلام تعهدی اختیاری با سودآوری آتی ارتباط مثبت معناداری دارد. و در مدیریت سود فرصت طلبانه، اقلام تعهدی اختیاری با سودآوری آتی ارتباط منفی معناداری خواهد داشت (به نقل از فینگ لی و همکاران، 2011؛ سجادی و همکاران، 1391؛ بهار مقدم و کوهی،1389).
به طور خلاصه، مدیریت سود بر کل گزارشگری مالی تاثیرگذار بوده و به طور قابل ملاحظه ای تخصیص منابع را در شرکت تحت شعاع قرار می دهد (دچو و همکاران، 1995؛ هیلی و والن، 1999؛ به نقل از فینگ لی و همکاران، 2011).
1-2. بیان مساله
سود معیار خلاصه ای از عملکرد شرکت مبتنی بر حسابداری تعهدی است و توسط طیف وسیعی از استفاده کنندگان برای ارزیابی عملکرد شرکت مورد استفاده قرار می گیرد. به دلیل اهمیت سود برای استفاده کنندگان، مدیران سعی می کنند مبلغ و نحوه ارائه سود را دستکاری کنند. یکی از روش های دستکاری سود شرکت، استفاده از اقلام تعهدی است. زیرا حسابداری تعهدی حق انتخاب قابل توجهی به مدیران در تعیین سود در دوره های زمانی متفاوت اعطا می کند. در واقع مدیران در سیستم حسابداری تعهدی، با گزینه های متفاوتی در مورد زمان تشخیص درآمدها و هزینه ها روبه رو هستند. این گونه عملکردها از سوی مدیران را مدیریت سود گویند (دستگیر و رستگار،1390؛ مشایخی و همکاران، 1384).
مدیریت سود، ممکن است کیفیت سود را تحت تاثیر قرار داده و باعث تصمیم گیری نادرست شود. کیفیت سود نیز در تصمیم گیری های تجاری مورد توجه سرمایه گذاران قرار می گیرد. کیفیت سود ارتباط نزدیکی با مدیریت سود در ارزیابی سلامت مالی یک واحد تجاری دارد (لو، 2008).
بنابراین این تحقیق به دنبال پاسخی منطقی برای پرسش های زیر است:
- آیا شرکت هایی که در وضعیت درماندگی مالی و ورشکستگی قرار می گیرند، اقدام به مدیریت سود می کنند؟ نوع مدیریت سود در این گونه شرکت ها چگونه است؟
- آیا ویژگی های کیفی سود، بر نوع مدیریت سود و سودآوری آتی تاثیر دارد؟
- آیا با آزمون توانایی ویژگی های کیفی سود و اقلام تعهدی اختیاری در پیام رسانی قدرت سودآوری آتی، فرصت طلبانه یا کارا بودن مدیریت سود را می توان تعیین کرد؟
1-3. هدف و ضرورت انجام تحقیق
در عصر حاضر تبعات و عواقب تصمیم گیری مالی، بدون داشتن اطلاعات درست و به موقع مشخص نیست. مالکان، سرمایه گذاران و اعتبار دهندگان مایلند که اطلاعات صحیحی درباره عملکرد مالی واحدهای تجاری داشته باشند. از طرفی مدیران نیز به منظور حداکثر کردن مطلوبیت خویش، گزارش های مالی را از طریق قضاوت شخصی، تغییر می دهند به گونه ای که برخی از ذینفعان نسبت به عملکرد مالی شرکت گمراه شوند. اینکار ممکن است بیشتر از سوی مدیران شرکت هایی انجام شود که وضعیت مالی خوبی ندارند و برای بهتر نشان دادن عملکرد خود و ماندن در بازار سرمایه، سود را به صورت فرصت طلبانه گزارش کنند.
مطالعه وضعیت مالی و ارائه نتایج آن بر اساس تفکیک شرکت ها، بهتر می تواند بر تصمیم های مالی استفاده کنندگان موثر باشد. بنابراین هدف این تحقیق آزمون توانایی ویژگی های کیفی سود (کیفیت اقلام تعهدی، پایداری سود، قابلیت پیش بینی سود و یکنواختی سود)، در پیش بینی قدرت سودآوری آتی و تعیین نوع مدیریت سود (فرصت طلبانه و کارا) در سه گروه شرکت های درمانده مالی، ورشکسته و سالم عضو بورس اوراق بهادار تهران می باشد.
1-4. فرضیه های تحقیق
برای دستیابی به اهداف تحقیق، فرضیه های زیر تدوین شده است:
فرضیه اول: با کنترل کیفیت اقلام تعهدی، مدیریت سود در شرکت های درمانده و ورشکسته فرصت طلبانه و برای شرکت های سالم کارا است.
فرضیه دوم: با کنترل پایداری سود، مدیریت سود در شرکت های درمانده و ورشکسته فرصت طلبانه و برای شرکت های سالم کارا است.
فرضیه سوم: با کنترل قابلیت پیش بینی سود، مدیریت سود در شرکت های درمانده و ورشکسته فرصت طلبانه و برای شرکت های سالم کارا است.
فرضیه چهارم : با کنترل یکنواختی سود، مدیریت سود در شرکت های درمانده و ورشکسته فرصت طلبانه و برای شرکت های سالم کارا است.
1-5. روش انجام تحقیق
به منظور پیگیری فرضیه های تحقیق، ابتدا بر اساس مدل تعدیل شده آلتمن (کردستانی و همکاران،1392)، در بورس اوراق بهادار تهران، سه گروه شرکت های سالم، درمانده و ورشکسته به عنوان نمونه تحقیق دسته بندی می شوند.
در مرحله بعد چهار ویژگی کیفی سود شامل کیفیت اقلام تعهدی، پایداری سود، قابلیت پیش بینی سود، یکنواختی سود و اقلام تعهدی اختیاری و غیر اختیاری، جریان های نقد عملیاتی، به عنوان متغیرهای مستقل و سودآوری آتی به عنوان متغیر وابسته برای سه گروه شرکت نمونه در بورس اوراق بهادار تهران، اندازه گیری می شود.
1-5-1. روش و ابزارهای گردآوری و تحلیل اطلاعات
روش گردآوری اطلاعات این تحقیق، کتابخانه ای است. ابزارهای گردآوری اطلاعات، نرم افزار ره آورد نوین و صورت های مالی حسابرسی شده شرکت ها می باشد. صورت های مالی از طریق سایت مدیریت پژوهش و مطالعات اسلامی سازمان بورس اوراق بهادار تهیه شده است. تجزیه و تحلیل اطلاعات در نرم افزار اکسل و آزمون فرضیه ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS انجام می شود.
1-5-2. جامعه آماری و نحوه انتخاب نمونه
جامعه مورد بررسی، 110 شرکت تولیدی عضو بورس اوراق بهادار تهران بوده، که بر اساس مدل تعدیل شده آلتمن به سه گروه ورشکسته، درمانده مالی و سالم تقسیم شده است. دوره زمانی تحقیق با در نظر گرفتن متغیرهای سال قبل، سال جاری و آتی، سال های 1380 تا 1390 و بازه اصلی تحقیق از سال 1381 تا 1389، می باشد.
1-6. تعریف اصطلاحات
1-6-1. مفهومی از شرکت های ورشکسته، درمانده مالی و سالم:
مطابق ماده 141 قانون تجارت ایران شرکت های ورشکسته، شرکت هایی هستند که زیان انباشته آنها حداقل نصف سرمایه شان است. این نوع از شرکت ها، معمولا زیان خالص نیز دارند و دارایی های شان برای پرداخت بدهی ها، کافی نیست.
شرکت های سالم، شرکت هایی هستند که وضعیت مالی خوبی دارند و معمولا سود انباشته، سود خالص و دارایی کافی برای پرداخت بدهی ها دارند. شرکت های درمانده مالی، نیز شرکت هایی هستند که بین وضعیت ورشکستگی و سلامت مالی قرار دارند. به عبارت دیگر نه ورشکسته هستند و نه سالم(کردستانی و همکاران، 1392).
1-6-2. مدیریت سود کارا:
به معنای بهبود محتوای اطلاعاتی سود در ارسال اطلاعات محرمانه است ( ابراهیمی و ابراهیمی، 1391). به بیان دیگر افزایش کیفیت تهیه اطلاعات برای کمک به استفاده کنندگان به منظور درک بهتر قدرت سودآوری و وضعیت مالی شرکت است. از نظر تجربی رابطه مثبت معنادار بین اقلام تعهدی اختیاری و سودآوری آتی، بیانگر مدیریت سود کارا است (احمد پور و منتظری، 1390).
1-6-3. مدیریت سود فرصت طلبانه:
مدیریت فرصت طلبانه سود، تغییر در گزارش های مالی توسط مدیران به منظور گمراهی استفاده کنندگان نسبت به عملکرد اقتصادی شرکت برای حداکثر سازی منافع شخصی، تعریف می شود ( ابراهیمی و ابراهیمی، 1391؛ احمد پور و منتظری، 1390). از لحاظ تجربی وجود رابطه منفی معنادار و یا عدم رابطه معنادار میان اقلام تعهدی اختیاری و سودآوری آتی، نشان دهنده فرصت طلبانه بودن مدیریت سود است.
1-6-4. کیفیت اقلام تعهدی:
کیفیت اقلام تعهدی به اندازه اقلام تعهدی که روی تحقق جریان وجوه نقد مربوط است، اشاره دارد. به بیان دیگر کیفیت اقلام تعهدی، میزان نقد شوندگی اقلام تعهدی سود را تشریح می کند. هنگامی که اقلام تعهدی تغییر یا تعدیل می یابند، تشخیص جریان های نقدی در طول زمان میسر می شود. برای اینکه سود تعدیل شده معیار بهتری برای پیش بینی سود آینده و جریان های نقدی ارائه می کند (بون لرت تایلندی و همکاران، 2006؛ کریشنان، 2003، به نقل از فینگ لی و همکاران، 2011).
1-6-5. پایداری سود:
پایداری سود به معنای تکرار پذیری سود جاری است. سود پایدار از دیدگاه سرمایه گذاران مطلوب است زیرا در دوره های آتی استمرار خواهد داشت (پنمن و ژانگ، 2002، ریچاردسون، 2003، اسکات، 2000؛ به نقل از فینگ لی و همکاران، 2011).
1-6-6. قابلیت پیش بینی سود:
بیانگر توانایی سود جاری برای پیش بینی سود آتی است. از مجذور خطای برآوردی معادله پایداری سود، قابل پیش بینی بودن سود، ارزیابی می شود (بون لرت تایلندی و همکاران، 2006).
1-6-7. یکنواختی سود:
اشاره به استفاده از اقلام تعهدی برای همواری سود در سال های مختلف دارد. یکنواختی کم سود بدان معنی است که مدیریت یک شرکت در شیوه های هموارسازی سود درگیر نیست. (چانی و لوئیس،1995؛ دمسکی، 1998؛ فادنبرگ و تای رل، 1995؛ رونن و سادان، 1981، به نقل از فینگ لی و همکاران، 2011).
1-7. خلاصه فصل اول
بررسی وضعیت مالی شرکت ها در قالب گروه های مجزا بهتر می تواند بر تصمیم های استفاده کنندگان اطلاعات حسابداری، تاثیر گذار باشد. مطالعه مدیریت سود و کیفیت سود شرکت ها، اهمیت ویژه ای در ادبیات حسابداری دارد. برای آن که مشخص شود مدیریت سود در کدام شرکت ها فرصت طلبانه و در کدامیک کارا است؟ و کیفیت سود در کدام نوع شرکت بالاتر است؟ در این تحقیق چهار معیار ارزیابی کیفیت سود شامل کیفیت اقلام تعهدی، پایداری سود، قابلیت پیش بینی سود، یکنواختی سود و همچنین اقلام تعهدی اختیاری و سودآوری آتی برای سه گروه شرکت های ورشکسته، درمانده مالی و سالم عضو بورس اوراق بهادار تهران، مورد بررسی و تحلیل قرار می گیرد.
فصل دوم هر پژوهش کمی و کیفی به واکاوی ادبیات تحقیق یا مرور متون و منابع و به تعبیری پیشینه و سابقه پژوهش مربوط می شود. با بررسی تاریخی نوشته های مربوط به موضوع مورد نظر، پژوهش را در بافت و زمینه نسبتا وسیعی قرار می دهد. مرور پیشینه تحقیق، امکان سنجش یافته ها را نیز فراهم می کند و نشان می دهد که یافته ها با نوشته های دیگر، هم خوانی دارند و یا دیدگاه جدیدی را در آن رابطه مطرح می کنند. هدف نهایی از واکاوی ادبیات پژوهش، دستیابی به چارچوب نظری تحقیق است (ساعی ارسی، 1390). بنابراین در این فصل ابتدا مفاهیم مربوط به مدیریت و کیفیت سود بیان می شوند. سپس به واکاوی ادبیات مربوط به نوع مدیریت سود و کیفیت سود در جهان و ایران توجه می شود. و در نهایت چارچوب نظری تحقیق که باید ارتباط معنی داری با فرضیه های تحقیق داشته باشد، استخراج می گردد.
2-1-2. مفهوم مدیریت سود
سود ارتباط نزدیکی با جریان نقدی دارد. شکاف بین سود و جریان نقد، اقلام تعهدی است. یکی از کاربرد های اقلام تعهدی، انتقال یا تعدیل شناخت جریان های نقدی در طول زمان است. به طوری که ارقام تعدیل شده (سود) بتواند، عملکرد شرکت را بهتر اندازه گیری کند. با این حال، اقلام تعهدی نیاز به مفروضات و پیش بینی جریان نقدی آینده دارد. بنابراین، اقلام تعهدی محصول قضاوت ها، برآوردها و تخصیص است. (بون لرت تایلندی، 2006)
دیچو و همکاران (1998)؛ لیو و همکاران(2002)، اقلام تعهدی را انتقال یا تعدیل شناخت جریان های نقدی در طول زمان به گزارش های مالی که حاوی اطلاعاتی در مورد عملکرد شرکت است، تعریف می کند. در چند دهه اخیر، ادبیات حسابداری و مالی، به دنبال یافتن پاسخی متقاعد کننده برای این سوالات است که آیا اقلام تعهدی بر افزایش کیفیت سود و محتوای اطلاعاتی گزارش های مالی، موثر است؟ و یا اگر اقلام تعهدی برای مدیریت سود مورد استفاده قرار می گیرد، به عنوان یک مداخله عمدی مدیریت در فرایند گزارشگری مالی به منظور پیشبرد منافع شخصی، استفاده می شود؟(بیزیسر، 2008).
حسابداری تعهدی، به مدیران اجازه می دهد که در گزارشگری مالی به منظور انتقال اطلاعات، تشخیص و قضاوت خود را اعمال کنند. اعمال قضاوت توسط مدیران و اختیارات آنان در فرآیند گزارشگری مالی، تحت عنوان مدیریت سود شهرت یافته است (اعتمادی و فرج زاده دهکردی، 1391).
مدیریت سود یک پدیده فراگیر در گزارشگری مالی شرکت ها و یا انتشار اطلاعات مربوط به سود است. هدف از مدیریت سود، نشان دادن کیفیت سود به صورت منطقی که بتواند انتظارات سهامداران، و ارائه کنندگان آن را برآورده کند (فرانسیس و همکاران، 2008).
کلاگ و کلاگ (1991)، دو انگیزه اصلی برای مدیریت سود را یکی تشویق سرمایه گذاران برای خرید سهام شرکت و دیگری افزایش ارزش بازار شرکت عنوان می کنند (دستگیر و رستگار،1390).
2-1-3. نوع مدیریت سود
مدیریت سود را می توان به سه گروه تقسیم کرد: مدیریت سفید سود، مدیریت سیاه سود و مدیریت بی رنگ سود.
مدیریت سفید سود، استفاده از انعطاف پذیری در انتخاب روش های حسابداری برای انتقال اطلاعات محرمانه درباره جریان های نقد آتی است که باعث بهبود شفافیت گزارش ها می شود.
مدیریت سیاه سود شامل تقلب، فریبکاری، ارائه نادرست و آشکار گزارش های مالی است که باعث کاهش شفافیت گزارش ها می شود.
مدیریت بی رنگ سود، یعنی دستکاری گزارش های مالی در محدوده رعایت استانداردهای روشن و مشخص، که شامل مدیریت سود فرصت طلبانه و کارا است. تعریف های ارائه شده توسط سابرا مانیام (1996)، فیلدز و همکاران(2001)، اسکات (2003)، سی ریگار و اوتاما (2008)، در این گروه قرار می گیرد (به نقل از سجادی و همکاران، 1391).
از دیدگاه سابرا مانیام (1996)، مدیریت سود به دو نوع تقسیم می شود: کارا و فرصت طلبانه.
اگر مدیران از اختیارات خود نسبت به انتشار اطلاعات محرمانه در مورد سودآوری شرکت، که هنوز منعکس کننده سود مبتنی بر بهای تمام شده تاریخی است، استفاده کنند مدیریت سود، کارا خواهد بود. اما اگر مدیران از اختیارات خود برای افزایش منافع شخصی، با میل بیشتری اقدام به انتشار اطلاعات محرمانه درباره سودآوری شرکت کنند، مدیریت سود فرصت طلبانه خواهد بود. در مدیریت سود کارا ، اقلام تعهدی اختیاری با سودآوری آتی ارتباط مثبت معناداری دارد. و در مدیریت سود فرصت طلبانه، اقلام تعهدی اختیاری با سودآوری آتی ارتباط منفی معناداری خواهد داشت (به نقل از فینگ لی و همکاران، 2011؛ سجادی و همکاران، 1391؛ بهار مقدم و کوهی،1389).
بیور (2002)، استدلال کرد که هر شکلی از مدیریت سود می تواند کیفیت سود را بهبود بخشد و یا آن را کاهش دهد. هموارسازی سود واریانس سود گزارش شده را کاهش می دهد، ولی حتما کیفیت بالای سود را تضمین نمی کند. بنابراین اگر سود هموار شده کیفیت بالایی داشته باشد، هموارسازی به ارزش بالاتر شرکت منجر می شود و اگر سود گزارش شده کیفیت پایینی داشته باشد، سود هموارشده ارزش کمتری خواهد داشت (به نقل از دموری و همکاران، 1390).
2-1-4. مدیریت سود در شرکت های درمانده مالی و ورشکسته
در چند دهه اخیر، بررسی وضعیت شرکت های درمانده مالی و ورشکسته، در الویت تحقیق قرار گرفته است. مدیران شرکت های درمانده مالی و ورشکسته، ممکن است اطلاعات مالی خود را برای مخفی نمودن و یا به تعویق انداختن وضعیت درماندگی مالی، دستکاری کنند. چندین مطالعه نشان داده است که مدیران شرکت های درمانده مالی و ورشکسته، انگیزه های بیشتری برای مدیریت سود دارند. به طور نمونه، سوئنی در سال 1994، دریافت که شرکت های درمانده مالی، قبل از درماندگی مالی، برای اجتناب از قراردادهای بدهی، اقدام به دستکاری سود می نمایند. همچنین راسنر در سال 2003، با بررسی صورت های مالی شرکت های ورشکسته در سال های قبل از ورشکستگی، و شرکت های غیر ورشکسته، دریافت که شرکت های ورشکسته در دوران درماندگی مالی، درآمدها را بیش از واقع نشان می دهند. با این حال، پژوهش های هموارسازی و مدیریت سود در شرکت های درمانده مالی و ورشکسته در سطح جهان بسیار محدود و نتایج آنها متناقض بوده و در ایران نیز پژوهش قابل توجهی در این زمینه صورت نگرفته است (جبارزاده کنگرلویی و همکاران، 1388؛ دستگیر و همکاران، 1391). بنابراین بر طبق مطالعات پیشین، احتمال دستکاری و مدیریت سود در شرکت هایی که دچار درماندگی مالی و ورشکستگی هستند؛ زیاد است.
2-1-5. مفهوم کیفیت سود
نظریه کیفیت سود برای اولین بار توسط تحلیل گران مالی و کارگزاران بورس مطرح شد، زیرا آنها احساس می کردند سود گزارش شده میزان قدرت سود یک شرکت را آن چنان که در ذهن مجسم می کنند، نشان نمی دهد. آنها دریافتند که پیش بینی سودهای آتی بر مبنای نتایج گزارش شده، و همچنین تجزیه و تحلیل صورت های مالی شرکت ها به دلیل نقاط ضعف متعدد در اندازه گیری اطلاعات حسابداری، کار مشکلی است. در تعیین ارزش شرکت فقط به کمیت سود نگاه نمی شود، بلکه باید به کیفیت آن نیز توجه شود. منظور از کیفیت سود زمینه بالقوه رشد سود و میزان احتمال تحقق سودهای آتی است. به عبارت دیگر ارزش یک سهم تنها به سود هر سهم سال جاری شرکت بستگی ندارد، بلکه به انتظارات سرمایه گذاران از آینده شرکت و قدرت سودآوری سال های آتی و ضریب اطمینان نسبت به سودهای آتی بستگی دارد (نعمتی کشتی، 1387).
کیفیت سود مفهومی چند بعدی است و در تعریف آن نظری یکسان وجود ندارد. با این حال پژوهشگران متعددی تعاریفی از کیفیت سود ارائه کرده اند که در ادامه به اختصار بیان می شوند.
کیفیت سود را می توان به توانایی سود گزارش شده برای انعکاس سود واقعی شرکت و همچنین سودمندی سود گزارش شده جهت پیش بینی سود آتی تعریف کرد. کیفیت سود به ثبات، تداوم، و عدم نوسان پذیری سود گزارش شده اشاره دارد (بیلوواری و همکاران،2005).
سود با کیفیت سودی است که روش ها و برآوردهای حسابداری مورد استفاده در ایجاد آن، عاری از تعصب و طرفداری باشند (لو، 2008، به نقل از برادران حسن زاده و نهندی، 1388).
از دیدگاه لانگ و یتمن(2003)، کیفیت سود عبارت است از مدیریت کمتر سود و شناسایی به موقع زیان (فروغی و محمدی، 1390).
از دیدگاه شیپرو وین سنت (2003)، کیفیت سود اندازه ای از گزارش صادقانه سود، برای نشان دادن سود هیکسیان می باشد. که شامل تغییر در خالص دارایی های اقتصادی به غیر از معاملات با مالکان است (بیلوواری و همکاران، 2005). سود اقتصادی هیکسیان بیانگر مبلغی است که می توان طی یک دوره مالی (در قالب سود تقسیم شده) مصرف نمود؛ در حالی که ثروت ابتدا و پایان دوره برابر باشد.(عرب صالحی و ضیایی، 1389). شیپر و وین سنت، مفاهیم پایداری، قابلیت پیش بینی و تغییر پذیری که از ویژگی های سری زمانی سود ناشی می شوند را، به عنوان کیفیت سود در نظر می گیرند.
و...
NikoFile
