دامنه کاربرد:
1-این استاندارد به نحوه حسابداری سرمایه گذاریها و الزامات افشای اطلاعات مربوط می پردازد.
2-در صورتهای مالی واحد تجاری اصلی، در صورتیکه در استانداردهای حسابداری مربوط به سرمایه گذاری در واحد های تجاری فرعی و وابسته نحوه عمل دیگری مجاز شده باشد.
موارد زیر در این استاندارد مورد بحث قرار نمی گیرد:
1-مبانی شناخت درآمدهایی که به صورت سود تضمین شده، سود سهام و غیره از سرمایه گذاریها عاید می شود (استاندارد شماره 3).
2-سرمایه گذاری در واحدهای تجاری فرعی و وابسته در صورتهای مالی تلفیقی.
3-سرمایه گذاری خاص از جمله ابزارهای مالی پیچیده.
4-سرمایه گذاریهایی که توسط طرحهای مزایای بازنشستگی و موسسات بیمه عمر انجام می شود.
5-سرمایه گذاری در املاک.
سرمایه گذاری:
نوعی دارایی است که واحد سرمایه گذار برای افزایش منافع اقتصادی از طریق توزیع منافع (به شکل سود سهام، سود تضمین شده واجاره)، افزایش ارزش یا سایر مزایا (مانند مزایای ناشی از مناسبات تجاری) نگهداری
می کند.
سرمایه گذاری سریع المعامله در بازار:
نوعی سرمایه گذاری است که برای آن بازار فعالی که آزاد و در دسترس است وجود دارد به طوری که از طریق آن بتوان به ارزش بازار یا شاخصی قابل اتکا که محاسبه ارزش بازار را امکانپذیر سازد، دست
یافت.
سرمایه گذاری در املاک:
عبارتست از سرمایه گذاری در زمین یا ساختمانی که عملیات ساخت و توسعه آن به اتمام رسیده و به جهت ارزش بالقوه ای که از نظر سرمایه گذاری دارد و نه به قصد استفاده توسط واحد تجاری سرمایه گذار یا
شرکتهای همگروه آن، نگهداری می شود.
شیوه های کسب منافع اقتصادی سرمایه گذاریها:
دریافتهای ناشی از توزیع منافع سود سهام
منفعت سرمایه ای مثل افزایش ارزش
منافع حاصل از سایر مزایا (مانند مزایای ناشی از مناسبات تجاری)
انواع سرمایه گذاری:
اشکال و دلایل گوناگون سرمایه گذاریها:
در قالب اسنادی که بیانگر بدهی پولی به دارنده آنهاست (نظیر برخی اوراق مشارکت).این نوع اسناد متضمن سود تضمین شده حداقلی می باشند.
در قالب مالکیت سهام یک واحد تجاری دیگر باشند که این سرمایه گذاریها بیانگر حقوق مالی است.
به صورت نگهداری داراییهای عینی مثل زمین و ساختمان و فلزات گرانبها باشند
طبقه بندی سرمایه گذاریها:
چنانچه واحد تجاری طبق استاندارد شماره 14 داراییهای خود را به جاری و غیر جاری تفکیک می کند
سرمایه گذاری جاری ----> تحت سر فصل داراییهای جاری
سرمایه گذاری بلند مدت ----> تحت سرفصل داراییهای غیر جاری
چنانچه واحد تجاری طبق استاندارد شماره 14 داراییهای خود را به جاری و غیر جاری تفکیک نمی کند
به منظور تعیین مبلغ دفتری آنها بر اساس این استاندارد، خصوصیات سرمایه گذاری ازنظرجاری یا بلندمدت بودن مبنای کارقرارمی گیرد.
سرمایه گذاری جاری:
به طبقه ای از سرمایه گذاریها گفته می شودکه سرمایه گذاری بلند مدت نباشد.
سرمایه گذاری بلند مدت:
به طبقه ای از سرمایه گذاریها گفته می شود که به قصد استفاده مستمر در فعالیتهای واحد تجاری نگهداری شود. یک سرمایه گذاری هنگامی به عنوان دارایی غیر جاری طبقه بندی می شود که قصد نگهداری آن برای
مدت طولانی به وضوح قابل اثبات باشد یا توانایی واگذاری آن توسط سرمایه گذار مشمول محدودیتهایی باشد.
طبقه بندی سرمایه گذاریها:
سرمایه گذاریهای بلند مدت مشتمل بر موارد زیر است:
الف. سرمایه گذاری در واحد تجاری فرعی و وابسته یا تسهیلات بلند مدت اعطایی به این واحدها.
ب. سرمایه گذاریهایی که اساسا جهت حفظ، تسهیل و گسترش فعالیت یا روابط تجاری موجود انجام شده است (سرمایه گذاریهای تجاری).
ج. سرمایه گذاریهایی را که نمی توان واگذار کرد، یا بدون تاثیر عمده بر فعالیتهای واحد تجاری قابل واگذاری نیست.
د. سرمایه گذارهایی که با قصد استفاده مستمر توسط واحد تجاری نگهداری می شود وهدف آن نگهداری پرتفویی از سرمایه گذاریها جهت تامین درآمد و یا رشد سرمایه برای صاحبان سرمایه واحد تجاری است.
شامل 37 اسلاید POWERPOINT
دانلود پاورپوینت استاندارد حسابداری شماره 15 , حسابداری سرمایه گذاریها
