مسکن به عنوان محل سکونت و آسایش ،یکی از نیاز های اولیه بشری و نخستین مسایلی است که انسان ها همیشه به دنبال یافتن پاسخی مناسب و منطقی برای آن بودن بنابراین هنگامی که به معماری گذشته ایران میپردازیم مسکن نیز جایی در بحث هایمان خواهد داشت اما به دلایل مختلف از جمله عدم استهکام خانه ها در قدیم و عدم توجه به حفظ و نگهداری آن خانه ها در ادوار قبل از ضفویان در اصفهان باقی نمانده اند.
واژه ی خانه که امروزه مصطلح است در گذشته به اتاق اطلاق می شدو اتاق خصوصی را وستاخ یا گستاخ یا وثاق (واژه ای در زبان ترکی)می نامیده اند از واژه ی سرا بجای کلمه ی خانه در اصطلاح امروز استفاده می شود زمانی که انسان از غار بیرون امد برای حفظ خود از عوامل جوی نیاز به سر پناه داشت به همین دلیل قدیمی ترین مورد معماری ساختمان خانه استخانه های با قدمت 6000ساله از گل های خشک شده در افتاب (بدون قالب)و پوشش چوب ساخته شد.