مقدمه مهمترین هدف هر سازمانی دستیابی به بالاترین سطح ممکن در بهره وری یا بهره وری بهینه است. عوامل شکارامد در بهره وری عبارتند از: سرمایه، ابزار، روش های انجام کار و نیروی انسانی. بی گمان نیروی انسانی ماهر وکارامد یکی از مهمترین ابزارها برای رسیدن به هدف های سازمان است، زیرا نقش مهمی در افزایش و کاهش بهره وری سازمان دارد، یعنی اگر سازمان از بیشترین سرمایه و بهترین فناوری و امکانات برخوردار باشد، اما فاقد نیروی انسانی مولد و باانگیزه باشد، به هدف خود نخواهد رسید (مهداد , 1385). در واقع سرمایة انسانی، حیاتی ترین عنصرراهبردی و اساسی ترین راه افزایش اثربخشی و کارایی سازمان است و پیشرفت و ترقی جامعه را به دنبال خواهدداشت. نیروی انسانی متعهد به اهداف و ارزش های سازمان، نه تنها عاملی برای برتری یک سازمان نسبت به سازمان های دیگر است، بلکه مزیت رقابتی پایداری و برای بسیاری از سازمانها تلقی می شود (رضاییان , 1387). امروزه مزیت سازمان ها برای پیشی گرفتن از یکدیگر، نه در به کارگیری فناوری جدید، بلکه در بالا بودن اعتماد به نفس و میزان تعهد کارکنان به اهداف سازمانی نهفته است میزان تعهد به سازمان و رضایت از شغل، ازعوامل پنهان ولی تأثیرگذار در رفتار شغلی کارکنان است. توجه به تعهد نیروی انسانی چه در بخش دولتی و چه در بخش خصوصی اهمیت زیادی دارد. شناخت و نگهداری از منابع انسانی صرفاً نگه داشتن افراد در سازمان نیست، بلکه جوش دادن آنها با سازمان و ایجاد همبستگی متقابل فرد و سازمان است چه بسا افرادی که سالها در سازمان می مانند، ولی عامل ماندن آنها اجبار است و در این صورت نه تنها باری از دوش سازمان برنمی دارند،بلکه اگر فرصت پیدا کنند، بار سنگینی بر دوش سازمان می گذارند. نیروی انسانی وفادار و سازگار با اهداف و ارزشهای سازمانی که حاصر باشد فراتر از وظایف مقرر در شرح شغل فعالیت کند، عامل مهمی در اثربخشی سازمان محسوب می شود .وجود چنین نیرویی در سازمان، نه تنهاموجب بالا رفتن سطح عملکرد و پایین آمدن نرخ غیبت، تأخیر و ترک خدمت می شود، بلکه وجهه و اعتبارسازمان را در اجتماع مناسب جلوه می دهد و زمینة رشد و توسعة آن را فراهم می آورد (Jordan , 2002). از جمله معضلات ریشه ای و اساسی جامعة ما در جهت توسعة فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی، ضعف تعهد سازمانی و رضایت شغلی در میان بخش شاغلان کشور است (علمی , 1386)
ایده هوش هیجانی ابتدا توسط سالوی و مایر در سال1990 مطرح شد و پس از آن توجه به هوش هیجانی به طور فزایندهای در بین روانشناسان صنعتی و سازمانی به عنوان یک عامل روانشناختی در پیش بینی رفتارکارکنان مورد توجه قرار گرفت (Ciarrochi , 2000). سالوی و مایر(1990) هوش هیجانی را زیرمجموعه ای از هوش اجتماعی تعریف کردند که شامل توانایی کنترل بر احساسات و هیجانات خود و دیگران، تمایز قائل شدن بین آنها واستفاده از این اطلاعات برای هدایت اعمال و افکار اشخاص است که شاید این تعریف پذیرفته ترین تعریف عملی هوش هیجانی باشد(23 ). هوش هیجانی نوعی پردازش اطلاعات عاطفی و شامل ارزیابی صحیح عواطف در خود و دیگران، ابزار مناسب عواطف و تنظیم سازگارانة عواطف است (نصراله پور , 1386) هوش هیجانی از نظر مایر و سالوی تنها یک ویژگی مثبت نیست، بلکه مجموعه ای از توانایی های استدلالی و هیجانی متمایز است و نسبت به هوش اجتماعی توجه بیشتری به مسائل اساسی هیجانی و فرو نشاندن مشکلات شخصی و اجتماعی افراد دارد. افراد دارای هوش هیجانی بالا در داشتن رضایت بیشتر از زندگی،بهره مندی از محیط خانوادگی و شریک شدن در احساسات اطرافیان نسبت به دیگران متفاوتند و به طور معمول افرادی منظم، خونگرم، موفق، باانگیزه و خوشبین هستند (Salaski , 2002). نظریه هوش هیجانی دیدگاه جدیدی را دربارة پیش بینی عوامل مؤثر بر موقعیت و همچنین پیشگیری اولیه از اختلال های روانی فراهم می کند که تکمیل کنندة علوم شناختی نیز است.قابلیتهای هیجانی برای تدبیر ماهرانة روابط با دیگران بسیار بااهمیت است. گلمن اظهار می کند که هوش شناختی( IQ) در بهترین شرایط تنها 20 درصد از موفقیت ها را موجب می شود و 80 درصد موفقیت ها به عوامل دیگری وابسته است و سرنوشت افراد در بسیاری از موقعیتها در گرو مهارت هایی است که هوش هیجانی)ٍٍٍٍٍٍٍ ( Eiرا تشکیل می دهند. در واقع،هوش هیجانی عدم موفقیت افرادی با ضریب هوشی بالا و همچنین موفقیت غیرمنتظرة افراد دارای هوش متوسط را تعیین میکند، یعنی افرادی با هوش عمومی متوسط و هوش هیجانی بالا موفق تر از کسانی هستند که هوش عمومی بالا و هوش هیجانی پایین دارند (گلمن, 1386).
فرمت ورد قابل ویرایش تعداد صفحات 11
مقاله رابطة هوش هیجانی،تعهد سازمانی و رضایت شغلی کارکنان ادارة کل تربیت بدنی
