لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 6
ارتباط برقرارکردن با دیگران ودوستان
اکثر ما در ارتباط برقرار کردن با دیگران مشکل داریم و در هنگام گفتگو نمی‌دانیم آیا طرف مقابل منظور ما را درک کرده است یا خیر؟ اغلب نمی‌دانیم مطالب خود را در چه زمانی و به چه نحوی به مخاطب خود انتقال دهیم و غالباً از عکس‌العملهای مخاطب خود که می‌تواند معنی و مفهوم خاصی داشته باشد غافل می‌شویم و فقط در این فکر هستیم که مطالب خود را به نحوی به او برسانیم، بدون اینکه توجه داشته باشیم که آیا پیام ما آنگونه که باید منتقل شده است یا خیر؟
حتماً برایتان پیش آمده است که در یک موقعیت نامناسب به سراغ کسی رفته‌اید و خواسته‌اید مطلبی را برای او تعریف کنید و او با ابزارهای مختلف از قبیل به دور و بر نگاه گردن، نوشتن، بازی کردن با اشیا، نا آرامی، به ساعت خود نگاه کردن و یا به طرق مختلف دیگر خواسته است که به نحوی عدم تمایل خود را برای گوش دادن به سخنانتان نشان دهید و شاید در این میان شما بدون توجه به این حالات صرفاً در این فکر بوده‌اید هر طور هست حرفهای خود را بزنید. حتی امکان دارد که متوجه عکس‌المعلهای مخاطب خود نیز بشوید ولی باز به سخنان خود ادامه دهید و در پایان نیز به خود ببالید که علی‌رغم میل طرف مقابل او را مجبور کرده‌اید تا به سخنانتان گوش کند، غافل از اینکه “حقیقت آن چیزی نیست که شما گفته‌اید بلکه آن چیزی است که مخاطب شما گرفته است”.همیشه در نظر داشته باشید که نرساندن یک پیام بهتر از انتقال ناقص آن است، توجه به عکس‌العملهای مخاطبین می‌تواند در برقراری ارتباط بسیار مؤثر باشد.
برای پیشرفت و حرکت به سمت جلو باید بتوانیم به صورتی مؤثر با طرف مقابل خود ارتباط برقرار کنیم. با توجه به مطالب بیان شده می‌توان ارتباط خوب را ارتباطی دانست که در آن انتقال مفاهیم به نحوی باشد که تصویری مطابق آنچه در ذهن فرستنده شکل گرفته است در ذهن گیرنده نیز نقش ببندد.
اصول پنج ماده‌ای ارتباطات: ارتباطات تاثیر ژرف و عمیق در کم و کیف زندگی و روابط ما با دیگران دارد. رعایت موارد فوق ما را یاری می‌نماید تا در ارتباط با دیگران به لحاظ مسائل شخصی، احساسی و اجتماعی و مالی موفق باشیم.
1ـ همه کارهای ما نوعی ارتباط است: تمام لحظات زندگی ما آکنده از پیامهای شفاهی و غیرشفاهی، ارادی و غیرارادی می‌باشد. لباسی را که می‌پوشیم، خانه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم، زیورآلات و ملزوماتی که به خود می‌آویزیم، وقتی که لوازم شخصی خود را روی میز می‌گذاریم، همچنین وضعیت راه رفتن، وضعیت نشستن و... همگی این پیام را به دیگران منتقل می‌کند که چه احساسی نسبت به خود داریم و انتظار داریم که دیگران چگونه با ما رفتار کنند.
2ـ چگونه ارسال یک پیام چگونگی دریافت آن را معین می‌کند: کلماتی را که بر زبان می‌آوریم، بسیار بیشتر از آنچه تصور می‌کنیم حاوی پیام هستند. حجم و آهنگ صدا، نوع نگاه کردن، وضعیت ایستادن همگی به شنونده کمک می‌کنند تا کلمات ما را تفسیر کند و پیام آن را دریابد.
3ـ آنچه اهمیت دارد پیام است و نه ارسال آن: بسیار اتفاق می‌افتد که یک پیام به آسانی مغایر با منظور ما دریافت شود. بنابراین منطقی است که بگوییم ارتباط واقعی پیامی است که شنونده استنباط می‌کند و نه آنچه گوینده می‌گوید.
4ـ چگونگی آغاز پیام، اغلب حاصل ارتباط را تعیین می‌کند: همه ما بارها این احساس را تجربه کرده‌ایم که بعلت استنباط نادرست در آغاز یک پیام، منظور گوینده را یکسره کج فهمیده‌ایم. بنابراین اگر مراقب نباشیم، همان چند کلمه‌ای که در آغاز سخن بکار می‌بریم کافی است که دیگران را به برداشتی نادرست از سخنان ما سوق دهد و موجب رنجش و آزدن آنها شود. بهمین دلیل بخشی از موفقیت در هر ارتباطی به کم و کیف آغاز سخنانمان بستگی دارد.
5ـ ارتباط به یک خیابان دوطرفه شباهت دارد: در یک ارتباط خوب دو عامل دخالت داردند. ارسال درست پیام و دریافت درست پیام. بنابراین اگر تنها به این بسنده کنیم که فقط نظرهای خود را روشن و منطقی و قانع‌کننده بیان کرده‌ایم، موفق به ایجاد یک ارتباط نیستیم. بلکه، صرفاً در مقام سخنوری و اندرزگویی برآمده‌ایم. به این ترتیب اگر مایل به برقراری ارتباط موفق هستید باید نقطه نظرهای طرف مقابل را بشنوید و به روشنی درک کنید. همیشه بیاد داشته باشید:“ تنها رساندن پیام مهم نیست، بلکه چگونه رساندن آن و چگونگی دریافت آن نیز مهم است.
ارتباط مؤثر رابطه ای است کلامی و غیرکلامی بین دو یا چندنفر که در طی آن، افراد می توانند عقاید، خواسته ها، نیازها و هیجانات خود را بیان نموده و به نوعی احساس رضایت دست یابند.
راهکارها و نکات مهم روانشناختی در ارتباط مؤثر:
1 – افراد با هم تفاوت دارند: با همه افراد نمی تواند به یک گونه حرف زد یا ارتباط برقرار کرد مهمترین گام، مخاطب شناسی است؛ یعنی شناخت ویژگی های شخصیتی دیگران و رفتار کردن متناسب با آن.
2 – روحیه هر فردی در رفتار او تأثیر گذار است : افراد در وضعیت های روحی متفاوت، رفتارهای مختلفی دارند. مثلاً آیا وقتی خسته هستیم سؤال طرف مقابل را همان گونه پاسخ می دهیم که شاد و با نشاط هستم؟بنابراین بهتر است مخاطب ما در وضعیت روحی خوبی قرار گیرد تا ارتباط مؤثر برقرار شود. بیاد داشته باشیم هر کس با احترام وارد شود یقیناً با مهر خارج خواهد شد.
3 – نگرش و دنیای هر فرد متفاوت است :
برخورد غیرمنطقی وجود ندارد! هر کس براساس منطق خود رفتار می کند، چون هر کس دنیا را از دید خود درک می کند؛ بنابراین بهتر است با افراد متفاوت برخوردهای متفاوت داشته باشیم. برای برقراری ارتباط مؤثر با دنیا و نگرش دیگران مقابله نکنیم بلکه نخست دنیای آنها را بپذیریم، به دنیا آنها پا بگذاریم و بعد او را به دنیای خود دعوت کنیم، به تعبیرشهید باهنر «از آنجایی شروع کنیم که او دوست دارد و به آنجایی ختم کنیم که خود دوست داریم».
4 – آدم ها را دوست داشته باشیم :
ما با کسانی که دوستشان داریم راحت تر به نتیجه می رسیم بنابراین برای برقراری ارتباط مؤثر لازم است به اصول دیگران احترام بگذاریم حتی اگر آنها را قبول نداریم، با این کار محبت و دوست داشتن خود را به آنها نشان می دهیم.
5 – باور اینکه هم من خوبم هم شما خوبید :
توماس هریس در کتاب «وضعیت آخر» چها روضعیت را در ارتباط فرد با دیگران مطرح می کند، از جمله : من خوبم تو خوب نیستی. باور این وضعیت موجب احساس مقابله ، تلافی و دعوا می شود و مانع ارتباط است.
من خوب نیستم ، تو خوب هستی.
باور این وضعیت موجب احساس حقارت و کوچکی شده و مانع ارتباط است.
من خوبم، شما هم خوبید
تنها باور این وضعیت است که می تواند موجب برقراری ارتباط مؤثر با دیگران شود.
6 – کوشش غیرمستقیم مؤثر است :
برای مثال در جلسه ای برگه هایی که پشت آنها پیام هایی مفید و هدفمند نوشته شده بود به عنوان کاغذ یادداشت بین اعضاء توزیع شد، با وجود اینکه به افراد توصیه ای برای خواندن مطالب نشده بود، اما همه اعضای جلسه پیام ها را خوانده بودند!
7 – مقاومت دیگران را درک کنیم:
اگر ضمن تلاش، برای ارتباط با فرد مقابل، او از خود مقاومت نشان داد و عباراتی از این قبیل به کاربرد: تو مرا درک نمی کنی، به او بگوییم «من احساس شما را می فهمم، اگر دوست داری درباره اش صحبت کنیم».
8 – همیشه «برد، برد» بیافرینیم:
اگر بپذیریم همه انسانها در حال تغییر و تحول اند، می بینیم برای برقراری ارتباط مؤثر بهتر است قصد و نیت هایمان را خیر کرده و به سویی حرکت کنیم که دو طرف برنده باشند. برای رسیدن به این هدف باید مدام از خود بپرسیم که در این ارتباط، من برای او چه فایده ای دارم. یا چرا بایستی دیگران برای من کاری را انجام دهند!؟ پاسخ به این سؤال می تواند ارتباط ما را با دیگران موثر نماید. همیشه در برقراری ارتباط با دیگران به روشی عمل کنیم که دو سر برنده باشیم، هیچ بازنده ای نداشته باشیم، برد، برد بیافرینیم.
9 – شخصیت افراد را از رفتارشان جدا کنم:
اگر رفتار طرف مقابل برای ما قابل قبول نبود برای برقراری ارتباط مؤثر بهتر است فقط همان رفتار ناپسند او را زیر سؤال ببریم نه کل شخصیت او را ، به کسی که خطایی کرده نگوییم تو تنبل، کودن، بی عرضه و ... هستی، چرا که این عمل ما را از برقراری ارتباط جهت انتقال پایم اصلی بازمی دارد.
10 – خوب گوش دهیم :
در برقراری ارتباط موثر با دیگران خوب گوش کردن (گوش دادن فعال) به حرفهای طرف مقابل علاوه بر یک مهارت، یک هنر است وقتی کسی با ما حرف می زند باید سعی کنیم در چشمهایش نگاه کنیم و احساسات بیان شده او را درک کرده و با حرکت چشم، ابرو و ... به او نشان دهیم که مشتاقانه به سخنان او گوش می دهیم، از ارائه راه حل، نصیحت، قضاوت کردن و دستور
تحقیق درباره ارتباط برقرارکردن با دیگران ودوستان
